Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
et in sæcula sæculórum. Amen. Allelúia.
Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
1 Magnis prophétæ vócibus
veníre Christum núntiant,
lætæ salútis prævia,
qua nos redémit, grátia.
2 Hinc mane nostrum prómicat
et corda læta exæstuant,
cum vox fidélis pérsonat
prænuntiátrix glóriæ.
3 Advéntus hic primus fuit,
puníre quo non sæculum
venit, sed ulcus térgere,
salvándo quod períerat.
4 At nos secúndus præmonet
adésse Christum iánuis,
sanctis corónas réddere
cælíque regna pándere.
5 Ætérna lux promíttitur
sidúsque salvans prómitur;
iam nos iubar præfúlgidum
ad ius vocat cæléstium.
6 Te, Christe, solum quærimus
vidére, sicut es Deus,
ut perpes hæc sit vísio
perénne laudis cánticum. Amen.
Ant. 1
De Sion véniet Dóminus omnípotens, ut salvum fáciat pópulum suum.
Psalmus 107
Laus Domini et imploratio auxilii
Quia exaltatus est super cælos Dei Filius, super omnem terram eius gloria prædicatur (Arnobius)
Parátum cor meum, Deus, †
parátum cor meum, *
cantábo et psallam: euge, glória mea!
Exsúrge, psaltérium et cíthara, *
excitábo auróram.
Confitébor tibi in pópulis, Dómine, *
et psallam tibi in natiónibus.
Quia magna est usque ad cælos misericórdia tua, *
et usque ad nubes véritas tua.
Exaltáre super cælos, Deus, *
et super omnem terram glória tua.
Ut liberéntur dilécti tui, *
salvum fac déxtera tua et exáudi me.
Deus locútus est in sancto suo: †
"Exsultábo et dívidam Síchimam, *
et convállem Succoth dimétiar;
meus est Gálaad, et meus est Manásses, †
et Ephraim fortitúdo cápitis mei, *
Iuda sceptrum meum.
Moab lebes lavácri mei, †
super Idumæam exténdam calceaméntum meum, *
in Philistæam vociferábor".
Quis dedúcet me in civitátem munítam? *
Quis dedúcet me usque in Idumæam?
Nonne, Deus, qui reppulísti nos? *
Et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
Da nobis auxílium de tribulatióne, *
quia vana salus hóminis.
In Deo faciémus virtútem, *
et ipse conculcábit inimícos nostros.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
De Sion véniet Dóminus omnípotens, ut salvum fáciat pópulum suum.
Ant. 2
Propter Sion non tacébo, donec egrediátur ut splendor Iustus eius.
Canticum (Is 61, 10 - 62, 5)
Iubilatio prophetæ de nova Ierusalem
Vidi sanctam civitatem Ierusalem novam... paratam sicut sponsam ornatam viro suo (Ap 21, 2)
Gaudens gaudébo in Dómino, *
et exsultábit ánima mea in Deo meo;
quia índuit me vestiméntis salútis, *
et induménto iustítiæ circúmdedit me,
quasi sponsum decorátum coróna, *
et quasi sponsam ornátam monílibus suis.
Sicut enim terra profert germen suum, †
et sicut hortus semen suum gérminat, *
sic Dóminus Deus germinábit iustítiam et laudem coram univérsis géntibus.
Propter Sion non tacébo *
et propter Ierúsalem non quiéscam,
donec egrediátur ut splendor iustus eius, *
et salvátor eius ut lampas accendátur.
Et vidébunt gentes iustum tuum, *
et cuncti reges ínclitum tuum;
et vocábitur tibi nomen novum, *
quod os Dómini nominábit.
Et eris coróna glóriæ in manu Dómini *
et diadéma regni in manu Dei tui.
Non vocáberis ultra "derelícta", *
et terra tua non vocábitur ámplius "desoláta";
sed vocáberis "volúntas mea in ea", *
et terra tua "inhabitáta",
quia complácuit Dómino in te, *
et terra tua inhabitábitur.
Habitábit enim iúvenis cum vírgine, *
et habitábunt in te fílii tui;
et gaudébit sponsus super sponsam, *
et gaudébit super te Deus tuus.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Propter Sion non tacébo, donec egrediátur ut splendor Iustus eius.
Ant. 3
Spíritus Dómini super me, evangelizáre paupéribus misit me.
Psalmus 145
Sperantium in Dominum beatitudo
Laudamus Dominus in vita nostra, id est in moribus nostris (Arnobius)
Lauda, ánima mea, Dóminum; †
laudábo Dóminum in vita mea, *
psallam Deo meo, quámdiu fúero.
Nolíte confídere in princípibus, *
in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
Exíbit spíritus eius, et revertétur in terram suam; *
in illa die períbunt cogitatiónes eórum.
Beátus cuius Deus Iacob est adiútor, *
cuius spes in Dómino Deo suo.
Qui fecit cælum et terram, *
mare et ómnia quæ in eis sunt.
Qui custódit veritátem in sæculum, †
facit iudícium oppréssis, *
dat escam esuriéntibus.
Dóminus solvit compedítos, *
Dóminus illúminat cæcos.
Dóminus érigit depréssos, *
Dóminus díligit iustos,
Dóminus custódit ádvenas, †
pupíllum et víduam susténtat, *
et viam peccatórum dispérdit.
Regnábit Dóminus in sæcula, *
Deus tuus, Sion, in generatiónem et generatiónem.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Spíritus Dómini super me, evangelizáre paupéribus misit me.
