WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:




Tabele stron

Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum



Internetowa Liturgia Godzin
Wesprzyj rozwój serwisu

Kolor szat:
Sobota, 5 lipca 2025
I tydzień psałterza
XIII tydzień Okresu Zwykłego

Godzina Czytań
(monastyczna LG)



K. Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.
W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze,
i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.


I. Jeśli Godzinę Czytań odmawia się w nocy lub o świcie:

Jezu, bóstwem równy Ojcu,
Uniżyłeś się jak sługa,
Krzyż przyjmując z posłuszeństwa,
By nas zbawić swoją śmiercią.

Ojciec za to Cię wywyższył,
Dał Ci moc nad wszelkim bytem,
By na Twoje imię święte
Każde zgięło się kolano.

Razem z wszystkim, co stworzyłeś,
Wysławiamy Twój majestat,
Ty zaś pomnij, Synu Boży,
Żeś na wieki naszym bratem.

Jezu, pochyl się nad nami,
Zdejmij ciężar naszej winy,
Pociesz w trudzie i niedoli,
Bądź nam światłem wśród ciemności.

Pomóż iść przez całe życie
Z czystym sercem i nadzieją,
Że ukażesz swe oblicze
W dniu ostatnim ziemskiej drogi.

Niechaj wszelki język wyzna,
Żeś jest Panem w chwale Ojca,
Który z Tobą oraz Duchem
Hołd i cześć odbiera w Trójcy. Amen.

II. Jeśli Godzinę Czytań odmawia się w ciągu dnia:

Stworzycielu pełen chwały,
Ty, co dajesz swoim wiernym
Ducha siedmiorakiej łaski,
Bądź ostoją dla pokornych.

Oddal od nich słabość ciała,
Przed zgorszeniem strzeż umysły,
Zniwecz ziarna zła i grzechu,
Wypędź z serca wszelki smutek.

Obdarz myślą nas pogodną,
Pomóż czynić zawsze dobro;
Przyjmij dzisiaj nasze modły
I wieczyste daj nam życie.

Teraz siedem dni stanowi
Miarę wszystkich spraw doczesnych,
Lecz gdy ósmy dzień nastanie,
Będzie dniem Twojego sądu.

Wtedy nas, Odkupicielu,
Nie potępiaj w swoim gniewie,
Ale oddziel od skazanych,
Umieść po prawicy swojej.

Kiedy zaś, najlepszy Panie,
Próśb wysłuchasz swego ludu,
Cześć będziemy składać Tobie,
Boże w Trójcy wszechmogący. Amen.


1 ant. Szczęśliwy człowiek, który w Prawie Pańskim upodobał sobie * i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

Psalm 1
Dwie drogi życia
Błogosławieni, którzy mając nadzieję w krzyżu, zanurzyli się w wodzie (Anonim z II w.)

Szczęśliwy człowiek, *
który nie idzie za radą występnych,
Nie wchodzi na drogę grzeszników *
i nie zasiada w gronie szyderców,
Lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie *
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane.
Co innego grzesznicy: *
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Przeto nie ostoją się na sądzie występni *
ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana, *
a droga występnych zaginie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Szczęśliwy człowiek, który w Prawie Pańskim upodobał sobie / i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

2 ant. Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, * aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi.

Psalm 72
Królewska władza Mesjasza
Otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę (Mt 2, 11)

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu,
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *
i ubogimi według prawa.
Niech góry przyniosą pokój ludowi, *
a wzgórza sprawiedliwość.
Otoczy opieką ubogich z ludu, †
będzie ratował dzieci biedaków *
i zmiażdży ciemiężycieli.
Będzie żył długo jak słońce, *
jak księżyc, z pokolenia na pokolenie.
Będzie jak deszcz spadający na trawę, *
jak rzęsista ulewa, co nawadnia ziemię.
Za dni jego sprawiedliwość zakwitnie *
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza, *
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Wrogowie będą bić przed nim pokłony, *
a przeciwnicy pył będą lizali.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, *
wszystkie narody będą mu służyły.
Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *
nędzarza ocali od śmierci.
Wybawi ich od krzywdy i przemocy, *
gdyż krew ich cenna jest w jego oczach.
Będzie żył i przyniosą mu złoto z Saby, †
zawsze będą się modlić za niego, *
nieustannie błogosławić mu będą.
Obfitość zboża będzie na ziemi, †
szczyty pagórków zaszumią kłosami jak Liban *
i rozmnożą się mieszkańcy miast jak polna trawa.
Niech jego imię trwa na wieki, *
jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.
Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *
niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, *
który sam czyni cuda.
Na wieki niech będzie błogosławione Jego imię, †
a Jego chwała niech wypełni ziemię. *
Niech się tak stanie, niech się stanie!
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, / aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi.

3 ant. Tobie chcę śpiewać, o Panie, * i chodzić drogą nieskalaną.

Psalm 101
Wyznanie żarliwej duszy
Jeśli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania (J 14, 15)

Będę śpiewał o sprawiedliwości i łasce, *
Tobie chcę śpiewać, o Panie.
Będę szedł drogą nieskalaną; *
kiedyż Ty do mnie przyjdziesz?
Będę chodził z sercem niewinnym *
wewnątrz swojego domu.
Nie będę zwracał oczu *
ku sprawie niegodziwej.
W nienawiści mam czyny przestępcy, *
nie przylgną one do mnie.
Przewrotne serce będzie ode mnie z daleka, *
tego, co złe, nawet znać nie chcę.
Zniszczę każdego, kto skrycie uwłacza bliźniemu, *
pysznych oczu i serca nadętego nie zniosę.
Oczy swe zwracam na wiernych tej ziemi, *
aby ze mną zamieszkać mogli.
Ten, który kroczy drogą nieskalaną, *
będzie mi usługiwał.
Kto knuje podstęp, nie zamieszka w mym domu, *
nie ostoi się wobec mego wzroku, kto rozgłasza kłamstwa.
Każdego dnia będę tępił wszystkich grzeszników ziemi, *
wypędzę z miasta Pańskiego wszelkich złoczyńców.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Tobie chcę śpiewać, o Panie, / i chodzić drogą nieskalaną.

K. Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana.
W. Zdumiewające czyny, których dokonał na ziemi.



Z Drugiej Księgi Samuela
11, 1-17. 26-27


Na początku roku, gdy królowie zwykli wychodzić na wojnę, Dawid wyprawił Joaba i swoje sługi wraz z całym Izraelem. Spustoszyli oni ziemię Ammonitów i oblegali Rabba. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie.
Pewnego wieczora Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył z tarasu kąpiącą się kobietę. Kobieta była bardzo piękna. Dawid zasięgnął wiadomości o tej kobiecie. Powiedziano mu: "To jest Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetyty". Wysłał więc Dawid posłańców, by ją sprowadzili. A gdy przyszła do niego, spał z nią. A ona oczyściła się od swej nieczystości i wróciła do domu. Kobieta ta poczęła, posłała więc, by dać znać Dawidowi: "Jestem brzemienna".
Wtedy Dawid wyprawił posłańca do Joaba: "Przyślij do mnie Uriasza Chetytę". Joab posłał więc Uriasza do Dawida. Kiedy Uriasz do niego przyszedł, Dawid wypytywał się o powodzenie Joaba, ludu i walki. Następnie rzekł Dawid Uriaszowi: "Wstąp do swojego domu i umyj sobie nogi!" Uriasz opuścił pałac królewski, a za nim niesiono dar ze stołu króla. Uriasz położył się jednak u bramy pałacu królewskiego wraz ze wszystkimi sługami swojego pana, a nie poszedł do własnego domu.
Przekazano wiadomość Dawidowi: "Uriasz nie wstąpił do swego domu". Pytał więc Dawid Uriasza: "Czyż nie wracasz z drogi? Dlaczego nie wstępujesz do własnego domu?" Uriasz odpowiedział Dawidowi: "Arka, Izrael i Juda przebywają w namiotach, podobnie też i pan mój, Joab, wraz ze sługami mego pana obozują na otwartym polu, a ja miałbym pójść do swojego domu, aby jeść, pić i spać ze swoją żoną? Na życie Pana i na twoje, czegoś podobnego nie uczynię". Dawid więc rzekł do Uriasza: "Pozostań tu jeszcze dziś, a jutro cię odeślę". Uriasz został więc w Jerozolimie w tym dniu. Nazajutrz Dawid zaprosił go, aby jadł i pił w jego obecności, aż go upoił. Wieczorem poszedł Uriasz, położył się na swym posłaniu między sługami swojego pana, a do domu swojego nie wstąpił.
Następnego ranka napisał Dawid list do Joaba i posłał go za pośrednictwem Uriasza. W liście napisał: "Postawcie Uriasza tam, gdzie walka będzie najbardziej zażarta, potem odstąpicie go, aby został ugodzony i zginął". Joab, obejrzawszy miasto, postawił Uriasza w miejscu, o którym wiedział, że walczyli tam najsilniejsi wojownicy. Ludzie z miasta wypadli i natarli na Joaba. Byli zabici wśród ludu i sług Dawida; zginął też Uriasz Chetyta.
Żona Uriasza dowiedziawszy się, że Uriasz, jej mąż, umarł, opłakiwała swego pana. Gdy czas żałoby przeminął, posłał po nią Dawid i sprowadził do swego pałacu. Została jego żoną i urodziła mu syna. Postępek jednak, jakiego dopuścił się Dawid, nie podobał się Panu.



K. Zabiłeś mieczem Chetytę Uriasza, a jego żonę wziąłeś sobie za małżonkę.
W. Czemu zlekceważyłeś słowo Pana, / popełniając to, co złe w Jego oczach?
K. Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej. Nie będziesz zabijał. Nie będziesz cudzołożył.
W. Czemu zlekceważyłeś słowo Pana, / popełniając to, co złe w Jego oczach?


1 ant. Będziemy się radować, * gdy Bóg odmieni losy swojego narodu.

Psalm 53
Powszechne zepsucie
Wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej (Rz 3, 23)

Mówi głupi w sercu swoim: "Nie ma Boga". †
Zepsuci są, ohydne rzeczy popełniają, *
nie ma nikogo, kto by czynił dobrze.
Na synów ludzkich Bóg spogląda z nieba, *
chce znaleźć rozumnego, który szuka Boga.
Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni, *
nie ma ani jednego, który by czynił dobrze.
Czyż się nie opamiętają wszyscy czyniący nieprawość, *
którzy swój lud pożerają, jak gdyby chleb jedli?
Ci, którzy nie wzywają Boga, *
tam zadrżą ze strachu, gdzie bać się nie było czego,
Gdyż Bóg rozprasza kości tych, którzy cię oblegają, *
doznają wstydu, albowiem Bóg ich odrzuca.
Kto przyniesie ze Syjonu zbawienie Izraela? †
Gdy Bóg odmieni losy swojego narodu, *
Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Będziemy się radować, / gdy Bóg odmieni losy swojego narodu.

2 ant. Pobłogosławiłeś, Panie, Twojej ziemi, * odpuściłeś winę Twojemu ludowi.

Psalm 85
Bliskie jest nasze zbawienie
Kiedy nasz Zbawiciel przyszedł na świat, pobłogosławił Bóg swojej ziemi (Orygenes)

Łaskawym się okazałeś, Panie, dla Twej ziemi, *
odmieniłeś los Jakuba.
Odpuściłeś winę swojemu ludowi *
i zakryłeś wszystkie jego grzechy.
Powściągnąłeś całe zagniewanie Twoje, *
powstrzymałeś swoją zapalczywość w gniewie.
Odnów nas, Boże, nasz Zbawco, *
Twego oburzenia na nas poniechaj.
Czyż będziesz się gniewał na wieki, *
czy gniew swój rozciągniesz na wszystkie pokolenia?
Czyż to nie Ty przywrócisz nam życie, *
a Twój lud w Tobie będzie się weselił?
Okaż nam, Panie, łaskę swoją *
i daj nam swoje zbawienie.
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: †
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom, *
którzy się zwracają ku Niemu swym sercem.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Łaska i wierność spotkają się ze sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu,
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Pobłogosławiłeś, Panie, Twojej ziemi, / odpuściłeś winę Twojemu ludowi.

3 ant. Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże, * Najwyższy sam cię umacnia.

Psalm 87
Syjon matką narodów
Górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką (Ga 4, 26)

Gród Jego wznosi się na świętych górach, †
umiłował Pan bramy Syjonu *
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
miasto Boże.
"Wymienię Egipt i Babilon *
wśród tych, którzy mnie znają.
Oto Filistea, Tyr i Etiopia, *
nawet taki kraj tam się narodził".
O Syjonie powiedzą: †
"Każdy człowiek urodził się na nim, *
a Najwyższy sam go umacnia".
Pan zapisuje w księdze ludów: *
"Oni się tam narodzili".
I tańcząc śpiewać będą: *
"Wszystkie moje źródła są w tobie".
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.

Ant. Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże, / Najwyższy sam cię umacnia.

K. Daj mi poznać drogi Twoje, Panie.
W. Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.



Z Katechezy chrzcielnej świętego Cyryla Jerozolimskiego, biskupa
(Kat. 1, 2-3. 5-6)

Nadszedł dla ciebie czas wyznania grzechów

Jeżeli byłeś dotychczas sługą grzechu, to teraz bądź gotów przyjąć z wiarą rzeczywiste odrodzenie przybranych synów. Odrzuć wstrętne jarzmo grzechów, przejdź w błogosławioną służbę Pana, a staniesz się godny dziedzictwa królestwa niebios. Przez wyznanie wiary zerwij ze skażeniem grzesznej natury ciągnącej cię do twoich pożądań, stań się nowym człowiekiem odradzającym się przez poznanie Tego, który go stworzył. Niech wiara da ci zadatek Ducha Świętego, a będziesz mógł być przyjęty do wiekuistej siedziby nieba. Przyjmij tajemną pieczęć, by mógł cię rozpoznać Pan domu. Przystąp do świętej i wybranej Bożej owczarni, aby Chrystus umieścił cię kiedyś po swojej prawicy i dał ci życie w posiadanie.
Po lewicy bowiem staną ci wszyscy, których porasta narośl grzechu: nie przystąpili oni do źródeł odrodzenia, nie otrzymali łaski Boga danej w Chrystusie. Nie chodzi tu o odrodzenie ciał, lecz o powtórne narodzenie się z Ducha. Ciało bowiem otrzymujemy od tych, którzy nas zrodzili, ale dusza odradza się przez wiarę, albowiem "Duch tchnie tam, gdzie chce". I tylko wtedy, gdy będziesz godny, usłyszysz słowa: "Dobrze, sługo dobry i wierny!" - to znaczy wtedy, gdy nie znajdzie się w tobie żadna przewrotność czy nieczystość.
Żaden z was, tu obecnych, niech nie wystawia na próbę łaski Boga, bo sam siebie wtedy oszuka i nie zna istoty rzeczy. Niech twoja dusza będzie szczera i bez obłudy, albowiem Bóg przenika serca i umysły. Teraz nastał czas nawrócenia. Wyznaj, coś przewinił słowem i czynem, za dnia i w nocy. Wyznaj teraz, w tym czasie do tego przeznaczonym, a w dniu zbawienia otrzymasz skarby niebios.
Oczyść się, a otrzymasz obfitość łaski: każdemu bez wyjątku dane jest odpuszczenie grzechów, ale Ducha świętego otrzymuje każdy, odpowiednio do swojej wiary. Jeżeli mało się wysilisz, mało i otrzymasz, ale jeżeli przyniesiesz obfite plony, to i twoja nagroda będzie obfita. Dla siebie zbierasz twoje zasługi, więc staraj się, aby były odpowiednie. Daruj, jeżeli masz coś przeciwko komuś. Przystępujesz, aby otrzymać odpuszczenie grzechów, a więc masz wybaczyć i temu, kto zgrzeszył przeciwko tobie.



W. Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa.
W. Kto je wyznaje i porzuca, / ten miłosierdzia dostąpi.
K. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam.
W. Kto je wyznaje i porzuca, / ten miłosierdzia dostąpi.



Módlmy się. Boże, Ty przez łaskę przybrania uczyniłeś nas dziećmi światłości, nie dopuść, aby nas ogarnęły ciemności błędu, * lecz spraw, abyśmy żyli w blasku Twojej prawdy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.


We wspólnym odprawianiu oficjum:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

Dalej - Jutrznia

Wydawnictwo Benedyktynów - Tyniec

Wyślij do nas maila

STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA | ANKIETA | LINKI | WASZE LISTY | CO NOWEGO?

 Teksty Monastycznej Liturgii Godzin - © Copyright by Wydawnictwo Benedyktynów - Tyniec

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG