Menu: |
Tabele stron Teksty LG
Teksty Monastycznej LG
Teksty Liturgia Horarum
|
|

Kolor szat:
|
Czwartek, 3 lipca 2025
ŚW. TOMASZA, APOSTOŁA
Święto
|
 |
Teksty liturgii Mszy św.
Inne dostępne formularze Mszy świętej:
Jeśli strona nie wyświetla się poprawnie, kliknij tutaj, aby wyświetlić ją w prostszej wersji.
|
|
Ps 78 (77), 23-25
|
Pan otworzył bramę nieba, * jak deszcz spuścił mannę do jedzenia. * Podarował im chleb niebieski, * chleb aniołów spożywał człowiek.
|
|
|
Boże, nasz Ojcze, przez paschalne misterium swojego Syna dokonałeś naszego odkupienia, dlatego w sakramentalnych znakach głosimy śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, * spraw, abyśmy stale doznawali wzrostu Twojej łaski.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
|
Ofiara Abrahama
|
Rdz 22, 1-19
|
Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».
Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osła, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział. Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość. I wtedy rzekł do swych sług: «Zostańcie tu z osłem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was».
Abraham, zabrawszy drwa do spalenia ofiary, włożył je na syna swego, Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili.
Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: «Ojcze mój!» A gdy ten rzekł: «Oto jestem, mój synu» zapytał: «Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?» Abraham odpowiedział: «Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój».
I szli obydwaj dalej. A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna. I dał Abraham miejscu temu nazwę „Pan widzi”. Stąd to mówi się dzisiaj: «Na wzgórzu Pan się ukazuje».
Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».
Abraham wrócił do swych sług i wyruszywszy razem z nimi w drogę, poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie.
Oto słowo Boże.
|
|
Ps 116A (114), 1b-2. 3-4. 5-6. 8-9 (R.: por. 9)
|
Refren: W krainie życia będę widział Boga.
Albo: Alleluja.
| 1 | Miłuję Pana, albowiem usłyszał *
| | głos mego błagania,
| 2 | bo skłonił ku mnie swe ucho *
| | w dniu, w którym wołałem.
| Refren: W krainie życia będę widział Boga.
Albo: Alleluja.
| | | 3 | Oplotły mnie więzy śmierci,
| | dosięgły mnie pęta Otchłani, *
| | ogarnął mnie strach i udręka.
| 4 | Ale wezwałem imienia Pana: *
| | «Panie, ratuj moje życie!»
| Refren: W krainie życia będę widział Boga.
Albo: Alleluja.
| | | 5 | Pan jest łaskawy i sprawiedliwy, *
| | Bóg nasz jest miłosierny.
| 6 | Pan strzeże ludzi prostego serca: *
| | byłem w niedoli, a On mnie wybawił.
| Refren: W krainie życia będę widział Boga.
Albo: Alleluja.
| | | 8 | Uchronił bowiem moją duszę od śmierci, *
| | oczy od łez, nogi od upadku.
| 9 | Będę chodził w obecności Pana *
| | w krainie żyjących.
| Refren: W krainie życia będę widział Boga.
Albo: Alleluja.
| | |
|
Por. 2 Kor 5, 19
|
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. |
Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy
|
Mt 9, 1-8
|
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje grzechy».
Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni.
A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź!” Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do swego domu!»
On wstał i poszedł do domu.
A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.
Oto słowo Pańskie.
|
|
|
Odnawiając pamiątkę naszego zbawienia, pokornie błagamy Cię, najłaskawszy Boże, * aby ten Sakrament zjednoczył nas węzłem miłości.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
|
|
|
Jedna z poniższych prefacji o Najświętszej Eucharystii do wyboru:
46. Ofiara i Uczta eucharystyczna
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On sam jako prawdziwy i wieczny Kapłan, * ustanawiając obrzęd wiekuistej Ofiary, * pierwszy się Tobie oddał w zbawczej Ofierze * i nam polecił ją składać na swoją pamiątkę. * Jego Ciało za nas wydane umacnia nas, gdy je spożywamy, * a Krew za nas wylana obmywa nas, gdy ją pijemy.
Dlatego zjednoczeni z chórami Aniołów * wysławiamy Ciebie, * z radością wołając...
albo:
47. Owoce Najświętszej Eucharystii
Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy nieustannie wysławiali Ciebie, * wszechmogący, wieczny Boże, * i Tobie za wszystko składali dziękczynienie, * przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On chciał, aby na wieki trwała pamiątka * zbawczej ofiary Krzyża, * dlatego spożywając z Apostołami ostatnią wieczerzę * oddał się jako Baranek bez skazy * na doskonałą i miłą Tobie ofiarę uwielbienia. * W tym wielkim Sakramencie * posilasz i uświęcasz swoich wiernych, * aby ludzi mieszkających na jednej ziemi oświecała jedna wiara i łączyła jedna miłość. * Przystępujemy do Uczty sakramentalnej, * abyśmy przeniknięci Twoją łaską * stawali się podobni do Chrystusa, naszego niebieskiego wzoru.
Dlatego niebo i ziemia z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową * i my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie, * razem z nimi wołając...
|
|
J 6, 51-52
|
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. * Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. * Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.
|
|
|
Panie, nasz Boże, uświęć nas przez udział w Uczcie eucharystycznej * i spraw, aby Ciało i Krew Chrystusa umacniały nas w bratniej miłości.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
|
|