"Chlubą jest dla nas świadectwo naszego sumienia". Znamy takich ludzi, zgryźliwych, osądzających bezpodstawnie, obmawiających, podejrzliwych i plotkarzy. Cóż im możemy przeciwstawić, jak tylko świadectwo dobrego sumienia? Nie szukajmy naszej chwały ani o nią nie zabiegajmy nawet i u tych ludzi, którym chcemy się przypodobać; a tylko jedynie ich zbawienia. Jeżeli dobrze się prowadzimy, to oni nie pobłądzą wzorując się na nas. Niech nas naśladują, bo i my naśladujemy Chrystusa, A jeśli tak nie czynimy, to niech będą naśladowcami Chrystusa, bo On sam prowadzi swoje owce, i On sam działa we wszystkich dobrych pasterzach, gdyż oni wszyscy w Nim są jedno.

Nie szukamy więc naszych korzyści, gdy chcemy podobać się ludziom; lecz pragniemy cieszyć się nimi widząc, że pociąga ich dobro. Ta radość płynie więc z pożytku, który odnoszą, a nie z naszej własnej chwały. Tym, którzy jej pragną, powiedział Apostoł: "Nie byłbym sługą Chrystusa, gdybym chciał podobać się ludziom". Ale powiedział również: "Tak postępujcie, aby przypodobać się wszystkim, nie szukając własnej korzyści, lecz dobra wielu, aby byli zbawieni". Tak więc wszystko staje się jasne i przejrzyste, kojące i czyste, jak woda źródlana. Nie mąć jej, ale zaczerpnij; pożywaj i nie tratuj pastwiska.

Znacie też i słowa Pana Jezusa Chrystusa, Mistrza Apostołów: "Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie", tego Ojca, któremu zawdzięczacie waszą dobroć, albowiem jesteśmy ludem jego pastwiska, który cię uczynił dobrym, jeśli taki istotnie jesteś; a nie tobie, który sam z siebie możesz tylko być zły. Dlaczego chcesz przeinaczać prawdę i pragnąć dla siebie pochwały za dobro, a zło zrzucać na Pana? A przecież Ten, który rzekł: "Niech świeci wasze światło przed ludźmi", powiedział także: "Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi". W tych słowach Ewangelii chcesz się dopatrywać sprzeczności, tak jak się jej dopatrywałeś uprzednio w słowach Apostoła Pawła. Nie zamącaj wód płynących w twym sercu, a wtedy dojrzysz zgodność Pisma i sam będziesz z nim w zgodzie.

A zatem, bracia, żyjmy uczciwie i niech to będzie ludziom wiadome. Nie poprzestańmy na tym, że nasze sumienie nic nam nie wyrzuca; ale pomimo naszej słabości czuwajmy nad tym, by nie czynić nic takiego, co by mogło zachwiać tych, którzy jeszcze są niedoskonali. Bo może tak być, że sami będziemy korzystać z dobranych pastwisk i z wody krynicznej, a słabym owcom pozostawimy zdeptaną trawę i zmącone źródła.