W Gangra, w Paflagonii - św. Hipacego, biskupa. Uczestniczył w synodzie z roku 340, ale zapewne nie zginął z rąk nowacjan, jak to utrzymywała późna legenda. Nie wiemy też, czy był autorem licznych komentarzy biblijnych. Ongiś otaczano go czcią bardzo żywą i szeroko rozpowszechnioną.

W Bingh-Dinh, w Wietnamie - św. Stefana Teodora Cuenot, męczennika. Był najstarszym z jedenastu dzieci skromnego wieśniaka z departamentu Doubs. Kształcił się zrazu u sąsiednich proboszczów. W roku 1825 został jednak kapłanem. W dwa lata później wstąpił do Towarzystwa Misji Zagranicznych. W roku następnym był już w Macao z przeznaczeniem do Indochin. Zostawszy w roku 1835 biskupem, dbał nade wszystko o kształcenie kleru tubylczego. Zwołał także synod prowincjonalny i starał się o przetłumaczenie kilku najpotrzebniejszych książek, z Ewangeliami na czele. Przez 25 lat pracował w ukryciu. Ujęty w roku 1861, miał być ścięty, ale w przeddzień zmarł, wycieńczony udrękami więziennymi.

oraz:

św. Jukunda z Bolonii, biskupa (+ VI w.); świętych męczenników Klementyna, Teodota i Filomena (+ ok. II w.); św. Serapiona, biskupa Aleksandrii (+ 251); św. Serapiona, zakonnika i męczennika (+ 1240)