|
Czytelnia
14 października
Bazylika katedralna w Łowiczu
Łowicz przez wieki był miastem biskupim - rezydencją arcybiskupów gnieźnieńskich, Prymasów Polski. Zamek, a później dwór arcybiskupi, stanowił centrum pastersko-administracyjne najstarszej polskiej metropolii. Miasto rozwijało się wspaniale. Około 1443 r. powstała tu filia Akademii Krakowskiej, a od roku 1700 działało seminarium duchowne. Jednak sam Łowicz aż do XX wieku nie był stolicą diecezji.
Diecezja w Łowiczu została utworzona na mocy bulli św. Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 r. Jej patronami są św. Wiktoria oraz bł. Honorat Koźmiński. Zajmuje powierzchnię prawie 6 tys. km kw. Zamieszkuje ją ponad 600 tys. osób. Od wschodu diecezja łowicka graniczy z archidiecezją warszawską, od północy - z diecezją włocławską, a od południa - z diecezjami łódzką i radomską. Podzielona jest na 21 dekanatów (blisko 170 parafii). Pracuje w niej ok. 340 kapłanów diecezjalnych i ok. 60 zakonnych.
Obecnie administratorem apostolskim diecezji na czas sede vacante jest jej biskup pomocniczy Wojciech Osial. Na terenie diecezji mieszka także jej emerytowany ordynariusz, bp Andrzej Dziuba. Najważniejszym wydarzeniem w życiu diecezji była wizyta Ojca Świętego i odprawiona przez niego 14 czerwca 1999 r. Msza święta w Łowiczu. Tego dnia papież wyniósł katedrę łowicką do godności bazyliki. Św. Jan Paweł II przypominał:
Rodzina jest powołana do wychowania swoich dzieci. Pierwszym miejscem, gdzie rozpoczyna się proces wychowawczy młodego człowieka, jest dom rodzinny. Każde dziecko ma naturalne i niezbywalne prawo do posiadania własnej rodziny: rodziców i rodzeństwa, wśród których rozpoznaje, że jest osobą potrzebującą uczucia miłości i że tym uczuciem może obdarzyć sam innych. Zawsze niech będzie dla was przykładem Święta Rodzina Nazaretańska, w której wzrastał Chrystus przy Matce Maryi i przy opiekunie Józefie. Ponieważ rodzice dają życie swoim dzieciom, dlatego przysługuje im prawo do tego, by byli uznani za pierwszych i głównych ich wychowawców. Oni też mają obowiązek stworzenia takiej atmosfery rodzinnej, przepojonej miłością i szacunkiem dla Boga i ludzi, która by sprzyjała osobistemu i społecznemu wychowaniu dzieci. Jakże wielką rolę ma tu do spełnienia matka. Dzięki szczególnie głębokiej więzi, jaka łączy ją z dzieckiem, może skutecznie zbliżać je do Chrystusa i do Kościoła. Zawsze jednak oczekuje na pomoc swego męża - ojca rodziny.
Katedra łowicka, dawna kolegiata, jest najcenniejszym i najpiękniejszym obiektem miasta. Jest ona nazywana czasami "Wawelem Mazowsza". Jej początki sięgają przełomu XI i XII wieku. Pierwszy kościół powstał tu około 1100 roku, z fundacji księcia rezydującego na Mazowszu. Arcybiskup gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec 25 kwietnia 1433 r. kościołowi pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nadał tytuł kolegiaty i ustanowił przy niej kapitułę. W połowie XVII wieku z polecenia i funduszów prymasa Macieja Łubieńskiego według projektu Tomasza i Andrzeja Poncino nastąpiła barokizacja świątyni, którą 14 października 1668 r. konsekrował arcybiskup Mikołaj Prażmowski. W stanie niezmienionym kolegiata przetrwała do II wojny światowej. Po zniszczeniach wojennych szybko została odbudowana. Od 1625 roku jest to miejsce kultu św. Wiktorii, patronki diecezji, której relikwie spoczywają w renesansowej kaplicy Jakuba Uchańskiego.
|
Więcej informacji:
|
Diecezja łowicka
Serwis internetowy
|
|
Diecezja łowicka
Historia diecezji
|
|
Diecezja łowicka
Katedra Wniebowzięcia NMP
|
|
Parafia katedralna w Łowiczu
Serwis internetowy
|
|
|
Jan Paweł II
Homilia podczas Mszy świętej Łowicz, 14 czerwca 1999 r.
|
|
Jan Paweł II
Przemówienie na zakończenie Mszy świętej Łowicz, 14 czerwca 1999 r.
|
|
Diecezja łowicka
Galeria zdjęć z pobytu Jana Pawła II w Łowiczu
|
|
|
Jakub Czarnowski
Katedry w Polsce
Katedra jest kościołem biskupa. Stąd biskup naucza wiernych diecezji. Piękne są katedry w Polsce bo kształtem miłości jest piękno. Budowano je z wiarą, modlitwą i miłością. Obejrzyjcie ten album i poznajcie swoją katedrę. Katedry są nie tylko pomnikami sztuki, lecz także świadectwem naszej historii.
|
|
Adam Bujak
Polska szlakiem Jana Pawła II
Autorzy tego albumu zdecydowali się spojrzeć na Polskę niejako oczami Jana Pawła II. Trasę tej podróży wytyczył On sam - pokazujemy bowiem 60 miejscowości, które miały szczęście gościć Ojca Świętego w czasie Jego pontyfikatu. Ukazane są w albumie w takiej kolejności, w jakiej Ojciec Święty udawał się do nich w swoich pielgrzymkach apostolskich - poza Krakowem, który zamyka album.
|
|
Marek Balon
Pielgrzymki do Polski Ojca Świętego Jana Pawła II
Pamiątkowy album z unikatową płytą DVD poświęcony historii wszystkich podróży Jana Pawła II do ojczyzny. W publikacji relacje z poszczególnych pielgrzymek, ich kalendarium oraz bardzo ważne, specjalnie wybrane i być może niekiedy już zapomniane fragmenty nauczania, które zostawił nam Sługa Boży do przemyślenia i realizacji. Całość zilustrowana dziesiątkami zdjęć od pierwszej do ostatniej wizyty
|
|
Adam Bujak
Pielgrzymki polskie Kronika podróży papieskich do Ojczyzny 1979-2002
To wzruszająca kronika wspólnej drogi wielkiego Duszpasterza i Jego rodaków przez 25 lat pontyfikatu. Są tu wszystkie miejsca, które Jan Paweł II odwiedzał, przypomniano każde nauczanie, które do nas kierował. Wielki artystyczny dokument czasu, jakiego dotychczas w tysiącletnich dziejach Polski nie było.
|
|
|
Ostatnia aktualizacja: 09.03.2024
Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Suavicinum, we Włoszech - św. Dominika Opancerzonego. Pewien biskup wyświęcił go na kapłana w zamian za koźlą skórę, którą mu wręczyli rodzice kandydata. Dowiedziawszy się o tym, Dominik nigdy już nie spełniał kapłańskich funkcji. Schronił się najpierw do pustelni pod Gubbio, później zaś przystał do św. Piotra Damiani. Zawsze praktykował skrajne surowości: często się biczował, jadł wyłącznie chleb i koper, sypiał klęcząc, a pod wierzchnią szatą nosił nie włosienicę, ale pancerz. Zmarł w roku 1060.
oraz:
św. Burkharda z Würzburga, biskupa (+ 754); św. Donacjana z Reims, biskupa (+ IV w.); św. Fortunata z Todi, biskupa (+ ok. 542); św. Fortunaty, dziewicy i męczennicy (+ pocz. IV w.); św. Gaudentego z Rimini, biskupa (+ III/IV w.); św. Justa, biskupa (+ IV w.); św. Rustyka, biskupa (+ VI w.) |
|