WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

6 września
Błogosławiony Michał Czartoryski,
prezbiter i męczennik

Zobacz także:

Błogosławiony Michał Czartoryski
Jan Franciszek Czartoryski urodził się 19 lutego 1897 roku w Pełkiniach koło Jarosławia. Był szóstym z jedenaściorga dzieci Witolda i Jadwigi z domu Dzieduszyckiej. Atmosfera domu była przesiąknięta głęboką wiarą, zarówno matka, jak i ojciec należeli do Sodalicji Mariańskiej. W wieku trzech lat Jan przeszedł ciężką szkarlatynę, po której częściowo stracił słuch. Po otrzymaniu starannego wychowania w domu, uczył się w prywatnej szkole "Ognisko" prowadzonej przez ks. Jana Gralewskiego w Starej Wsi pod Warszawą. Po maturze zdanej w Krakowie rozpoczął studia techniczne we Lwowie i ukończył je jako inżynier architekt. W międzyczasie brał udział w obronie Lwowa w roku 1920 i otrzymał za męstwo okazane w na polu bitwy Krzyż Walecznych.
Gdy w 1921 roku zaczęto we Lwowie organizować katolickie stowarzyszenie młodzieży "Odrodzenie", Jan Czartoryski był jednym z jego założycieli. Od 1923 roku był współorganizatorem wakacyjnych kursów "Odrodzenia". Od tego czasu był również regularnym uczestnikiem rekolekcji zamkniętych organizowanych przez związek. W 1924 roku odbył własne rekolekcje w klasztorze redemptorystów w Krakowie pod kierunkiem o. Bernarda Łubieńskiego.
W 1926 roku, po długich wakacjach spędzonych w podróży po Francji i Belgii, Jan wstąpił do seminarium duchownego obrządku łacińskiego we Lwowie. Po krótkim pobycie w seminarium opuścił je, a w rok później, 18 września 1927 roku, przyjął w Krakowie w kaplicy św. Jacka habit dominikański i rozpoczął nowicjat. W zakonie otrzymał imię Michał. Po roku złożył śluby zakonne. Już w trzy lata później otrzymał święcenia kapłańskie. Po ukończeniu studiów teologicznych został wychowawcą najpierw braci nowicjuszy, a potem studentów. To trudne i odpowiedzialne zadanie wypełniło większość jego życia zakonnego. Oprócz tego przez jakiś czas był odpowiedzialny za budowę nowego klasztoru na warszawskim Służewie. Gromadził wokół siebie środowiska inteligencji, zajmował się III Zakonem św. Dominika, głosił rekolekcje. Wiosną 1944 r. został skierowany do klasztoru na Służewie w Warszawie.
Wybuch Powstania Warszawskiego zaskoczył o. Michała na Powiślu. Ponieważ w wyniku walk została odcięta możliwość powrotu do klasztoru, zgłosił się do dowództwa walczącego na Powiślu III Zgrupowania AK "Konrad" i został kapelanem powstańców. Większość czasu spędzał w szpitalu zorganizowanym w piwnicach firmy "Alfa-Laval" u zbiegu ulic Tamka i Smulikowskiego, opiekując się rannymi, niosąc otuchę i posługę duszpasterską. W zorganizowanej przez siebie kaplicy odprawiał msze.
W nocy z 5 na 6 września 1944 r. odziały III Zgrupowania AK "Konrad" wycofały się z Powiśla do Śródmieścia. W szpitalu pozostali ciężko ranni żołnierze, kilka osób z personelu medycznego, cywile i o. Michał. Po wkroczeniu oddziałów niemieckich cywile oraz sanitariuszki zostali wyprowadzeni z piwnic i mogli opuścić miasto. Ojciec Michał był gorąco zachęcany przez przyjaciół, aby zdjął habit i w cywilnym ubraniu wyszedł ze szpitala. Nie przyjął tych propozycji; jak przekazał jeden ze świadków, "łagodnie uśmiechnął się i powiedział, że szkaplerza nie zdejmie i rannych, którzy są zupełnie bezradni i unieruchomieni w łóżkach nie opuści". Niemcy zatrzymali go w szpitalu. Około godziny 14 w szpitalnym pomieszczeniu został rozstrzelany wraz z ciężko rannymi powstańcami, z którymi pragnął pozostać. Ciała zabitych wywleczono na barykadę, oblano benzyną i podpalono. Ocalałe resztki pochowano tymczasowo na podwórzu pobliskiego domu. Kiedy w rok później przeprowadzono ekshumację szczątek w celu przeniesienia ich do wspólnego grobu powstańców na Woli, ciała o. Michała już nie rozpoznano.
Został beatyfikowany przez św. Jana Pawła II 13 czerwca 1999 r. w Warszawie w gronie 108 męczenników II wojny światowej.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Dominikanie
Strona poświęcona postaci
bł. o. Michała Czartoryskiego OP
Parafia św. Zygmunta w Słomczynie
Bł. Michał Czartoryski
Parafia św. Zygmunta w Słomczynie
108 męczenników II wojny światowej
Marek Wójtowicz SJ
Męczennicy II wojny światowej
 
Marti i James Hefley
Wiara i krew
Wielka księga męczenników XX wieku

Ponad 100 mln chrześcijan poniosło męczeńską śmierć w ciągu ostatniego stulecia. To więcej niż we wszystkich innych okresach historii Kościoła. Niektóre z opowieści o męczennikach są powszechnie znane, np. historia o. Kolbe czy ks. Popiełuszki, jednak o wielu rzadko się mówi, chociaż są podobnie dramatyczne i poruszające. Poczynając od opisów tortur stosowanych za Żelazną Kurtyną po masakry w krajach Afryki.
Andrzej Solak
Męczennicy katoliccy ostatniego stulecia

Książka zawiera opowieści o egzekucjach dokonanych w majestacie prawa i podczas skrytobójczych mordów, w aktach terroru i masakrach całych społeczności, za murami więzień i drutami obozów niemal całego globu. O wyważaniu drzwi mieszkań w środku nocy, podkładaniu ognia pod chaty, zmiataniu z powierzchni ziemi całych miast. O śmierci, którą przynosiły ostrza noży dzikich ludożerców wyrywających serca swym ofiarom i kliknięcia w klawiaturę polityków ubranych w eleganckie garnitury. Na kartach książki pojawiają się postaci czczone przez Kościół, jak św. Maksymilian Kolbe, bł. Jerzy Popiełuszko, św. Edyta Stein czy bł. Michał Augustyn Pro z Meksyku, ale także wielu mniej znanych świadków wiary, których historie niemniej są jednak dramatyczne i godne pamiętania przez nas.
ks. Jerzy Misiurek
Polscy święci i błogosławieni
Życie - duchowość - przesłanie

Autor w sposób zwięzły przedstawia życie polskich świętych i błogosławionych, ich duchowość i przesłanie dla żyjących współcześnie ludzi. Przedstawione zagadnienia zostały ujęte w układzie chronologicznym, począwszy od polskiego średniowiecza, poprzez czasy nowożytne ze szczególnym uwzględnieniem męczenników II wojny światowej, beatyfikowanych przez Jana Pawła II, aż po czasy najnowsze.

Ostatnia aktualizacja: 31.08.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Aleksandrii, w Egipcie - św. Fausta, męczennika. Wczesne zapiski kalendarzowe, w tym starodawne Breviarium Syriacum, wspominało go jako kapłana razem z innymi. Przystaje to doskonale do tego, co w swej Historii kościelnej przedstawił Euzebiusz z Cezarei. Faust poniósł więc śmierć w roku 311, pod sam koniec wielkich prześladowań.

W Rzymie - św. Eleuteriusza, opata. Grzegorz Wielki opowiada o nim w swych Dialogach. Są to budujące gawędy, a nie historyczne dokumenty, należy jednak podkreślić, że autor znał bohatera osobiście, a w czasie, gdy Eleuteriusz z klasztoru pod Spoleto przeniósł się do Rzymu, Grzegorz miał okazję stykać się z nim wielokrotnie. Jego wypowiedzi o dostojeństwie i świętości starca były tedy streszczeniem bezpośrednich spotkań i rozmów.

oraz:

bł. Bertranda z Garrigue, prezbitera i zakonnika (+ 1233); świętych biskupów Donacjana, Fuskulusa, Germana, Mansweta i Prezydiusza (+ V w.); św. Liberata, prezbitera i zakonnika (+ 1258); św. Onezyfora, męczennika (+ I w.); błogosławionych męczenników Tomasza Tzugi, prezbitera, i Michała Nagaxima (+ 1627)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG