WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:


Menu:

Internetowa Liturgia Godzin
Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

Kult
Najświętszego Serca Pana Jezusa

Ostatnia aktualizacja: 03.06.2013


Czerwiec to miesiąc w sposób szczególny poświęcony czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kult Serca Jezusowego wywodzi się z czasów średniowiecza; początkowo miał charakter prywatny, z czasem ogarnął szerokie rzesze społeczeństwa.
Mistyka średniowiecza łączyła kult Serca Jezusowego w bardzo żywym nabożeństwem do Najświętszej Rany boku Jezusa. Do najwcześniejszych, którzy w Ranie boku, otwartej włócznią żołnierza, odnaleźli Serce Boże, należy nieznany autor poetyckiego utworu Winny szczep mistyczny. Mówi w nim, że właśnie w tej Ranie odnalazł Serce Boże, że spocznie przy Nim, że się już z Nim nie rozstanie. Cały zakon św. Dominika Guzmana - dominikanie - bardzo wcześnie przyswoił sobie nabożeństwo do zranionego boku i Serca Pana Jezusa. W piątek po oktawie Bożego Ciała, a więc w dzień, który Chrystus wybrał sobie na święto Jego Serca, dominikanie odmawiali oficjum o Ranie boku Pana Jezusa.
Warto wymienić przynajmniej kilku świętych i błogosławionych, którzy wyróżniali się w średniowieczu szczególnym nabożeństwem do Serca Pana Jezusa; w tym Sercu znaleźli dla siebie źródło szczególnej radości i uświęcenia:

Św. Mechtylda (1241-1298) za zachętą samego Pana Jezusa wchodziła do Jego Serca i w nim spoczywała. Jezus oddawał jej swoje Serce jako znak zawartego z nią przymierza. Pewnego dnia w czasie spotkania Pan tak mocno przycisnął jej serce do swojego Serca, że miała wrażenie, że odtąd te dwa serca stanowią jedno. Mechtylda każdego rana witała Boże Serce i każdego wieczora czule je żegnała.

Podobnym przywilejem cieszyła się młodsza siostra Mechtyldy, św. Gertruda (1250-1303). Jej zasadnicze dzieło, które wsławiło jej imię po całej Europie, to Poseł Bożej pobożności. Jest to prawdziwy poemat o miłości Boga do duszy i duszy do Boga. Jego zaś źródłem jest Najświętsze Serce Syna Bożego. Można powiedzieć, że Gertruda obcowała z Sercem Jezusowym na co dzień.

Do św. Małgorzaty z Kortony (1252-1297) Pan Jezus odezwał się pewnego dnia: "Połóż twe ręce na ranach moich rąk!" Na to święta: "Nie, Panie!" W tej chwili otwarła się rana boku Chrystusa i święta ujrzała w niej Serce Zbawcy.

Od XVII wieku nabożeństwo do Serca Pana Jezusa staje się własnością ogółu wiernych i całego Kościoła. Przyczyniło się do tego dwoje świętych: św. Jan Eudes i św. Małgorzata Maria Alacoque. Pierwszy działał bardziej z własnej inicjatywy, natomiast św. Małgorzata - pod wpływem nakazów, jakie otrzymała od samego Chrystusa, który chciał się jej pośrednictwem posłużyć.

W dekrecie o heroiczności cnót z 1903 r. Św. Jan Eudes jest nazwany "twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi". W breve beatyfikacyjnym czytamy wprost: "Płonąc sam szczególną miłością ku Najświętszym Sercom Jezusa i Maryi, powziął pierwszy - a nie było to bez natchnienia Bożego - myśl publicznego kultu ku ich czci. Należy go przeto uważać za ojca tego, tak miłego nam nabożeństwa. (...) Był także tego kultu doktorem, albowiem ku czci obu Serc ułożył oficjum i Mszę świętą. Był wreszcie ich apostołem, bo całym sercem przykładał się do szerzenia tego zbawiennego nabożeństwa". Jan Eudes chciał, aby ono było własnością wszystkich. Nowością, którą wprowadził, było również to, że nabożeństwo do Serca Pana Jezusa łączył ściśle z nabożeństwem do Serca Maryi. Nie umiał tych dwóch Serc rozłączyć. Nabożeństwo do tych dwóch Serc wprowadził także do liturgii Kościoła.
Jan Eudes postawił sobie za program swojej kapłańskiej misji szerzenie kultu i nabożeństwa do Serca Pana Jezusa i do Serca Maryi: niezmordowanym słowem, pismami i dziełami. Założył także ku czci tych dwóch Serc i pod ich imieniem osobną rodzinę zakonną (1641), aby kapłani tegoż zgromadzenia ex professo oddawali się szerzeniu nabożeństwa do tych dwóch Serc. Ku czci tych dwóch Serc przepisuje swoim synom duchownym osobne nabożeństwa i modlitwy, wśród nich piękne pozdrowienie: Ave Cor sanctissimum, ave Cor amantissimum Jesu et Mariae! W roku 1643 poleca w swoim zakonie obchodzić uroczyście święto Najświętszego Serca Maryi (8 lutego) oraz Serca Pana Jezusa (20 października). Układa oficjum na te święta. W roku 1648 wydaje książeczkę O nabożeństwie do Najświętszego Serca Jezusa i Maryi. W roku 1670 otrzymuje od teologów aprobatę tekstów Mszy świętej i oficjum o Najświętszym Sercu Pana Jezusa.

Jednak główna zasługa w rozpowszechnieniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada skromnej zakonnicy, wizytce, św. Małgorzacie Marii Alacoque (1647-1690). Żyła ona w tym samym wieku i czasie, co św. Jan Eudes, ale w zupełnym ukryciu w klasztorze w Paray-le-Monial. 27 grudnia 1673 roku Małgorzata dopuszczona została do tego, by spoczęła na Sercu Jezusowym. Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami". Następnie Jezus wziął serce Małgorzaty i umieścił je symbolicznie w swoim Sercu. Potem już przemienione i jaśniejące oddał Małgorzacie. Usłyszała pocieszające słowa: "Dotąd nosiłaś tylko imię mojej sługi. Dzisiaj daję ci inne imię - umiłowanej uczennicy mojego Serca".
Drugie objawienie miało miejsce na początku roku 1674. Pan Jezus ponownie objawił Małgorzacie swoje Serce i wymienił dobrodziejstwa i łaski, jakie przyrzeka czcicielom swojego Serca. "To nabożeństwo - pisze św. Małgorzata - jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w ostatnich czasach". Wśród różnych form czci Pan Jezus zażądał czci także wizerunków swojego Serca.
W tym samym roku 1674 miało miejsce trzecie z wielkich objawień. W czasie wystawienia Najświętszego Sakramentu pojawił się Świętej Pan Jezus "jaśniejący chwałą, ze stygmatami pięciu ran, jaśniejącymi jak słońce". Pan Jezus ponownie odsłonił swoją pierś i pokazał swoje Serce w pełnym blasku. Zażądał, aby w zamian za niewdzięczność, jaka spotyka Jego Serce i Jego miłość, okazaną rodzajowi ludzkiemu, dusze pobożne wynagradzały temuż Sercu zranionemu grzechami i niewdzięcznością ludzką. Zażądał, aby w duchu wynagrodzenia w każdą noc przed pierwszym piątkiem miesiąca odbywałą się godzinna adoracja Najświętszego Sakramentu (tzw. godzina święta) oraz aby Komunia święta w pierwsze piątki miesiąca była ofiarowana w celu wynagrodzenia Boskiemu Sercu za grzechy i oziębłość ludzką.
Wreszcie w piątek po oktawie Bożego Ciała, 10 czerwca 1675 roku, nastąpiło ostatnie wielkie objawienie. Kiedy Małgorzata klęczała przed tabernakulum w czasie nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, ukazał się jej Chrystus, odsłonił swoje Serce i powiedział: "Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie mojej szczególnie poświęcone. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia".
Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:
  1. Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
  2. Ustalę pokój w ich rodzinach.
  3. Będę ich pocieszał w utrapieniach.
  4. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
  5. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
  6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
  7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
  8. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
  9. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
  10. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
  11. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
  12. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.
Stolica Apostolska dopiero po ścisłych i dokładnych badaniach zezwoliła na obchodzenie święta, jak i na cześć wizerunków Jezusowego Serca w formach dzisiaj powszechnie przyjętych. Po raz drugi Kościół pośrednio zatwierdził objawienia, dane św. Małgorzacie Marii Alacoque, kiedy po surowym procesie wyniósł ją do chwały ołtarzy. Jej beatyfikacja odbyła się w roku 1864, a kanonizacja w roku 1920. Pierwszym z papieży, który zatwierdził nabożeństwo do Serca Pana Jezusa a także święto dla niektórych diecezji i zakonów, był Klemens XIII. Uczynił to w roku 1765 - a więc prawie w sto lat po wspomnianych objawieniach. Decydującym jednak w tej sprawie stał się memoriał biskupów polskich wysłany do tego papieża w 1765 roku. Memoriał podaje najpierw historyczny przegląd kultu, a następnie uzasadnia bardzo głęboko godziwość i pożytki płynące z tego nabożeństwa. Papież Pius IX w roku 1856 rozszerzył święto Serca Pana Jezusa na cały Kościół. Leon XIII 31 grudnia 1899 roku oddał Sercu Jezusowemu w opiekę cały Kościół i rodzaj ludzki.

Kościół widzi w nabożeństwie do Serca Jezusowego znak miłości Boga ku ludziom. Chce także rozbudzić w sercach ludzkich wzajemną miłość ku Bogu poprzez to nabożeństwo. Sam Chrystus nadał temu nabożeństwu wybitnie kierunek ekspiacyjny: ma nas ono uwrażliwiać na grzech, mobilizować w imię miłości Chrystusa do walki z nim oraz do wynagradzania za tych, którzy najwięcej ranią Boże Serce. Bóg jest miłością. Z miłości Bożego Serca istnieje cały wszechświat i rodzaj ludzki. Kiedy zaś rodzaj ludzki sprzeniewierzył się Panu Bogu, swojemu Stwórcy, Bóg nie przestał go miłować. Dowodem tej niepojętej miłości było to, że dał swojego Syna. Uosobieniem tej największej Bożej miłości jest Serce Jezusowe. Ta właśnie miłość dla rodzaju ludzkiego kazała Jezusowi przyjść na ziemię, przyjąć dla zbawienia rodzaju ludzkiego okrutną mękę i śmierć. Z miłości tego Serca powstał Kościół, sakramenty święte, a wśród nich Sakrament Miłości - Eucharystia.
Nabożeństwo do Serca Jezusowego nakłada również zobowiązania. Człowiek nie powinien nadużywać dobroci Bożego Serca. Powinien mieć do tego Serca nieograniczone zaufanie. Dlatego może i powinien uciekać się do Serca Jezusa we wszystkich swoich potrzebach. Nie powinien jednak ranić tegoż Serca na nowo grzechami. Kiedy jednak słabość ludzka na nowo pchnie nas w bagno grzechu i w niewolę szatana, mamy prawo zawsze ufać w miłosierdzie Boże, które gotowe jest przyjść nam z pomocą i nas wybawić.
Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusowego skłania również do aktów pokutnych za grzechy innych. Kto miłuje Boże Serce, ten będzie starał się temu Sercu wynagradzać za grzechy braci. Tak więc nabożeństwo to budzi także świadomość i odpowiedzialność społeczną. Nabożeństwo do Serca Jezusowego nagli do naśladowania cnót tego Serca - a przede wszystkim miłości we wszelkich jej przejawach.

Istnieją rozmaite formy czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Pierwszą z nich jest coroczna uroczystość, obchodzona w piątek po oktawie Bożego Ciała.
Miesiąc czerwiec jest miesiącem Serca Jezusowego; szczególnym orędownikiem tej formy kultu był papież Leon XIII (+ 1903) i jego następcy.
Często spotyka się także wizerunki Serca Jezusowego: w postaci medalików, obrazków, obrazów ściennych, figur. Liczne są także świątynie poświęcone Sercu Jezusa - w samej Polsce jest ich ok. 400.
Wiele narodów i państw poświęciło się Sercu Pana Jezusa, m.in. Ekwador, Kolumbia, Belgia, Hiszpania, Francja, Meksyk, Polska. Istnieją też zakony pod nazwą Serca Jezusowego - m.in. sercanki, siostry Sacre Coeur, siostry urszulanki Serca Jezusa Konającego.
Istnieją także konkretne pobożne praktyki ku czci Serca Jezusowego. Godzina święta wywodzi się od św. Małgorzaty Marii Alacoque. Pan Jezus wyraził życzenie, aby wierni w nocy z czwartku na pierwszy piątek miesiąca adorowali chociaż przez godzinę Najświętszy Sakrament dla uczczenia konania Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym. Praktykę tę przyswoiło sobie bardzo wiele parafii, odprawiając specjalne adoracje w godzinach wieczornych. Pan Jezus dał także św. Marii Małgorzacie obietnicę, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków przystąpi do Komunii świętej i ofiaruje ją jako wynagrodzenie za grzechy własne i rodzaju ludzkiego, temu Boże Serce zapewni miłosierdzie w chwili zgonu, że nie umrze bez Jego łaski. Kościół wprawdzie nie zaaprobował urzędowo tej obietnicy, pozwala jednak ufać, że zostanie ona wypełniona. Praktyka ta przyczyniła się do spopularyzowania zwyczaju częstej Komunii świętej. Pierwsze litanie do Najświętszego Serca Jezusowego powstały w XVII wieku. Obecna pochodzi z wieku XIX. Jej początek miał miejsce w klasztorze francuskich wizytek. Zatwierdził ją do odmawiania publicznego papież Leon XIII 2 kwietnia 1889 roku. On też dołączył do litanii akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Papież Pius XI dodał akt wynagrodzenia Sercu Jezusowemu, który nakazał odmawiać co roku w uroczystość Serca Jezusowego.


W tej części Czytelni znajdziesz adresy stron związanych z przeżywaniem uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa, przypadającej w piątek 8 dni po uroczystości Bożego Ciała. Mogą być one pomocne także dla dobrego uczestniczenia w nabożeństwach czerwcowych i nabożeństwie pierwszych piątków.

Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie


Serce Jezusa - źródło łask

Pius XI
Encyklika Miserentissimus Redemptor
o wspólnym zadośćuczynieniu
Najświętszemu Sercu Jezusowemu
Rzym, 8 maja 1928 r.
Jan Paweł II
Bóg objawia swą miłość w Sercu Chrystusa
Orędzie na stulecie poświęcenia ludzkości
Najświętszemu Sercu Pana Jezusa
Jan Paweł II
Pielęgnujcie kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
List z okazji stulecia poświęcenia ludzkości
Najświętszemu Sercu Pana Jezusa
Jan Paweł II
List z okazji ogólnopolskich uroczystości
ku czci Serca Pana Jezusa w Krakowie
22 czerwca 2000 r.
Nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca
wiara.pl
Najświętsze Serce Pana Jezusa

Wprowadzenie
Św. Jan Eudes i św. Małgorzata Maria Alacoque
Średniowiecze o Sercu Jezusa
Wydarzyło się naprawdę
Formy czci Serca Jezusowego
Od bł. Doroty do Episkopatu
Twemu Sercu cześć składamy...
ks. Jerzy Paliński
Czy jest lepsza i gorsza pobożność?
Nasza Arka - miesięcznik rodzin katolickich
Najświętsze Serce Jezusa

Serce Jezusa - znak miłości Boga do ludzi
Życie św. Małgorzaty Marii Alacoque
Wielkie objawienia Serca Jezusowego
Pierwsze piątki miesiąca
Przewodnik św. Małgorzaty Marii
12 obietnic Pana Jezusa
Godzina Święta
Święto Serca Jezusowego
Nabożeństwo czerwcowe
Adoracja Najświętszego Sakramentu
Obraz Serca Jezusowego
Sercu Jezusa wszystko, co mam
Dokumenty papieskie
Intronizacja
Polacy umiłowali Najświętsze Serce Jezusa
Cuda Serca Jezusowego
Apostolstwo modlitwy
Hołd Narodu Polskiego Sercu Bożemu
Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego
brewiarz.pl
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa
VoxDomini
Święta Małgorzata Maria Alacoque
- Oblubienica Serca Jezusowego
ks. Roman Kempny
Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa
ks. Tomasz Horak
W samym sercu chrześcijaństwa
Paweł Kulasiewicz
Po co czcić Jezusowe Serce?
ks. Zenon Mońka
Kult Serca Bożego
Urszula Buglewicz
Zapatrzeni w serce Jezusa
KAI
Jasna Góra: sympozjum o kulcie Serca Jezusa

Sięgnij na półkę

ks. Andrzej Zwoliński
Serce Jezusa

Książka stanowi swoisty komentarz do wszelkich form pobożności adresowanych do Serca Jezusowego. Przynosi też budujący obraz historii narodowej utkanej z patriotycznych zasług wybitnych postaci oraz heroizmu prostych ludzi.
opracowanie zbiorowe
Najświętsze Serce Jezusa. Na przestrzeni dziejów

Film jest próbą przybliżenia historii kształtowania się kultu Najświętszego Serca Jezusowego ze szczególnym uwzględnieniem roli, jaką odegrała skromna zakonnica z Paray le Monial, Maria Małgorzata Alacoque.
ks. Franciszek Kostrzewa
Serce Jezusa pełne zbawienia

Książka zawiera rozważania pierwszopiątkowe nad litanią do Bożego Serca. Serce Jezusa - cel naszych rozmyślań i pragnień.
Tadeusz Chromik SJ
Serce Jezusa. Rozważania

Litania do Serca Pana Jezusa streszcza opasłe teologiczne tomy. Opierając się na Słowie Bożym i Tradycji Kościoła, pozwala lepiej poznać tajemnicę miłości Chrystusa - Boga i człowieka. Niejedna osoba, odmawiając tę modlitwę, doszła do świętości.
Anna Gąsior
Serce za serce
Mały przewodnik czciciela Najświętszego Serca Jezusa

Książka w pierwszej części w sposób praktyczny i przystępny przypomina podstawowe elementy teologii kultu Najświętszego Serca Jezusowego, by mógł on na nowo stać się drogą do rozwoju chrześcijańskiej pobożności. W drugiej części proponuje modlitwy, które mogą być pomocne w osobistym praktykowniu nabożeństwa do Bożego Serca.
praca zbiorowa
Boskie Serce Jezusa ratuj nas

Zbiór modlitw do Najśw. Serca Pana Jezusa, których autorami są m.in. św. Małgorzata Maria Alacoque, św. Alfons Liguori, św. Faustyna Kowalska, św. Klaudiusz la Colombiere, a ponadto papież Jan Paweł II. Teksty modlitw są wyrazem gorącego umiłowania Najświętszego Serca Pana Jezusa, stanowią zachętę do pielęgnowania podobnej miłości w naszym życiu.
ks. Andrzej Zwoliński
Serce Jezusa
Litania do Najświętszego Serca Jezusowego. Rozważania

Książka wpisuje się w nurt refleksji teologicznej związanej z kultem Serca Jezusowego. Autor koncentruje swą myśl na Bożej miłości i miłosierdziu. W medytacjach Autor przywołuje postacie czcicieli Serca Jezusowego, którzy przez tę cześć realizowali swe powołanie chrześcijańskie. Nawiązuje też do postaw i czynów ludzi, którzy poza chrześcijaństwem doszli do udoskonalenia swego człowieczeństwa, czerpiąc z łask Miłosiernego Serca Jezusa.
praca zbiorowa
Przez Serce z Sercem i w Sercu Jezusa. Modlitewnik

Modlitewnik, a zarazem śpiewnik. O doborze jego treści zadecydowały wymogi liturgiczne i praktyki pobożne Arcybractwa Straży Honorowej.
Mateo Crawley-Boevey
Moje Serce Cię słucha
Godziny Adoracyjne ku czci Serca Jezusa

Godziny adoracyjne to doskonały sposób na modlitwę przed Najświętszym Sakramentem, a nawet w zaciszu domu - dla oddania czci Najświętszemu Sercu Jezusa, a także przygotowania się do przyjęcia Go jako Króla we własnym życiu.
ks. Józef Gaweł
Serce Jezusa dobroci i miłości pełne

Zawarte w książce rozważania przypominają, na czym polega nabożeństwo do Serca Jezusowego, jakie są jego praktyki i wymogi oraz jakimi cnotami powinni odznaczać się czciciele Jezusowego Serca.
Anna Matusiak
Najświętsze Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami!
Modlitwy i pieśni

Niniejsza książka zawiera nowennę, litanię, koronkę oraz inne najczęściej odmawiane modlitwy do Najświętszego Serca Pana Jezusa, w tym akt poświęcenia całego rodzaju ludzkiego Sercu Jezusa, akt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusa, a także akty osobistego zawierzenia się Sercu Bożemu - dla dorosłych, dla młodzieży i dla dzieci.
Joanna Ottea
Najświętsze Serce Jezusa i Serce Maryi

Proponowana książka koncentruje się przede wszystkim na tym, jak od czasów apostolskich Pan Bóg, przez objawienia, realizował swój plan dotyczący nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusa oraz Serca Maryi, i jak nadal stara się rozbudzać i powiększać nabożeństwo do dwóch Najświętszych Serc.
Kelly Bowring
Tajemnice, napomnienia i triumf Dwóch Serc - Jezusa i Maryi

Dowiedz się, co według proroctw i objawień czeka nas niebawem i jak powinniśmy się na to przygotować. "To nie jest książka o końcu świata. To książka o nadziei i odrodzeniu".
Anna Gąsior
Twoją jesteśmy własnością
Poświęcenie Najświętszemu Sercu Jezusa

Broszurka omawia jeden z głównych elementów wynagrodzenia Sercu Jezusa, w sposób szczególny polecanym przez papieży, akt poświęcenia się Jemu (ofiarowania).
Łukasz Kleczka SDS
Kontemplacja Serca Jezusa

Kontemplacja Serca Jezusa jest kontemplacją miłości; jest spoglądaniem, patrzeniem, nasycaniem się po to, by wejść w głębię, by przez kontemplację odnaleźć swoje miejsce w Sercu Jezusa.

Wyślij do nas maila

STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum