.:ILG:. - 20 grudnia 2025: GODZINA CZYTAŃ

Kolor szat:	Sobota, 20 grudnia 2025 III tydzień psałterza III tydzień Adwentu

Godzina Czytań

Możliwość wydruku dostępna wyłącznie
dla użytkowników wersji premium

W wersji PREMIUM dostępne jest nagranie tej Godziny w formacie MP3
(lewy górny róg strony).

K. † Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu.

W. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen. Alleluja.

Powyższe teksty opuszcza się, jeśli tę Godzinę poprzedza Wezwanie.

HYMN

LG tom I: Adwent II, str. 290; LG skrócone: Adwent II, str. 105-106

W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem.

1 Przyjdź, o Zbawicielu świata,

I zdumionej ukaż ziemi

Tajemnicę narodzenia

Właściwego tylko Bogu.

2 Nie masz ojca pośród ludzi,

Gdyż poczęty jesteś z Ducha;

Słowo stało się człowiekiem,

Biorąc ciało z czystej Matki.

3 Jesteś równy swemu Ojcu,

Lecz przyjąłeś postać sługi,

By uleczyć ludzką słabość

Przez potęgę swojej mocy.

4 Już jaśnieje żłób Twój, Panie,

Nowe światło noc przenika,

Wiara, której zło nie zaćmi,

Niech zabłyśnie wśród ciemności.

5 Tobie, Chryste miłosierny,

Twemu Ojcu i Duchowi,

Niech na wieki brzmi podzięka,

Chwała, cześć i uwielbienie. Amen.

PSALMODIA

Antyfony - LG tom I: Sobota III, str. 836-839; LG skrócone: Sobota III, str. 1043-1045
Psalmy - LG tom I: Sobota III, str. 836-839; LG skrócone: Sobota III, str. 1043-1045

W wersji PREMIUM znajdziesz tutaj propozycję melodii oraz plik mp3 z jej wykonaniem.

1 ant. Niech dziękują Panu za dobroć Jego, * za Jego cuda wobec synów ludzkich.

Psalm 107
Dziękczynny hymn ocalonych

Bóg posłał swoje słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa (Dz 10, 36)

Wysławiajcie Pana, bo jest dobry, *

bo Jego łaska trwa na wieki.

Tak niech mówią odkupieni przez Pana, *

których wybawił z rąk przeciwnika

I których zgromadził z obcych krain, †

ze wschodu i zachodu, *

z północy i południa.

Błądzili na pustynnym odludziu, *

do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.

Cierpieli głód i pragnienie *

i wygasało w nich życie.

W swoim utrapieniu wołali do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

I powiódł ich prostą drogą, *

aż doszli do miasta zamieszkałego.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich,

Bo głodnego nasycił, *

a łaknącego napełnił dobrami.

Siedzieli w ciemnościach i mroku, *

skuci żelazem i nędzą,

Gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym *

i pogardzili zamysłami Najwyższego.

Pracą nad siły ugiął ich serca, *

chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.

I w swoim ucisku wołali do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

Wyprowadził ich z ciemności i mroku, *

pokruszył ich kajdany.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich:

Gdyż bramy spiżowe wyłamał *

i skruszył żelazne wrzeciądze.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Niech dziękują Panu za dobroć Jego, / za Jego cuda wobec synów ludzkich.

2 ant. Widzieli dzieła Pana * i Jego cuda.

Chorowali na skutek swoich grzechów *

i nędzę cierpieli przez występki.

Obrzydło im wszelkie jedzenie *

i bliscy byli bram śmierci.

W swoim ucisku wołali do Pana, *

a On ich uwolnił od trwogi.

Posłał swoje słowo, aby ich uleczyć *

i wyrwać od zagłady ich życie.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich.

Niech składają dziękczynne ofiary, *

niech sławią z radością Jego dzieła.

Ci, którzy statkami ruszyli na morze, *

by handlować na wodach ogromnych,

Widzieli dzieła Pana *

i Jego cuda wśród głębin.

Rzekł, i zerwał się wicher *

burzliwe piętrząc fale.

Wznosili się pod niebo, zapadali w otchłań, *

ich dusza truchlała w niedoli.

Zataczali się chwiejąc jak pijani, *

cała ich mądrość zawiodła.

Wołali w nieszczęściu do Pana, *

a On ich wyzwolił od trwogi.

Zamienił burzę na powiew łagodny, *

umilkły morskie fale.

Radowali się ciszą, która nastała, *

przywiódł ich do upragnionej przystani.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego, *

za Jego cuda wobec synów ludzkich.

I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu, *

na radzie starców niech Go wychwalają.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Widzieli dzieła Pana i Jego cuda.

3 ant. Pobożni z radością widzą * i rozważają łaski Pana.

III

Pan zamienia rzeki w pustynię, *

oazy w ziemię spragnioną,

Żyzne pola w ugór słony *

z powodu niegodziwości mieszkańców.

Zamienił pustynię w jezioro, *

a suchą ziemię w zielone oazy.

Tam osiedlił zgłodniałych, *

i założyli ludne miasta.

Obsiali pola, zasadzili winnice *

i plony owoców zebrali.

Gdy im błogosławił, rozmnożyli się bardzo, *

i dał im wielkie stada.

Potem zmalała ich liczba, *

zmarnieli pod ciężarem utrapień i niedoli.

Lecz Ten, który wzgardę na władców wylewa *

i każe im błądzić po pustych bezdrożach,

Podniósł nędzarza z niedoli, *

rozmnożył rodziny jak stada.

Pobożni to widzą i się weselą, *

a wszelka niegodziwość musi zamknąć usta.

Kto mądry, niech to rozważy *

i uzna łaskę Pana.

Chwała Ojcu i Synowi, *

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, *

i na wieki wieków. Amen.

Ant. Pobożni z radością widzą / i rozważają łaski Pana.

Werset - LG tom I: 20 XII, str. 317; LG skrócone: 20 XII, str. 120

K. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu.

W. Prostujcie ścieżki dla naszego Boga.

I CZYTANIE

LG tom I: 20 XII, str. 317-318

Z Księgi proroka Izajasza

48, 1-11

Tylko Bóg jest Panem przyszłości

Słuchajcie tego, domu Jakuba, którzy nosicie imię Izraela, którzy pochodzicie z nasienia Judy. Wy, którzy przysięgacie na imię Pana i wysławiacie Boga Izraela, lecz nie w prawdzie i nie w rzetelności. Bo bierzecie imię od Miasta Świętego i opieracie się na Bogu Izraela, którego imię jest Pan Zastępów.

Oznajmiłem od dawna minione wydarzenia, z moich ust one wyszły i ogłosiłem je; w jednej chwili zacząłem działać i się spełniły. Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty i kark twój jest drągiem z żelaza, a twoje czoło miedziane, przeto zapowiedziałem ci naprzód, ogłosiłem ci przyszłość, zanim nadeszła, żebyś nie mówił: Mój bożek to sprawił, moja rzeźba, mój posąg zarządził.

Ty słyszałeś i widziałeś to wszystko; czy więc tego nie przyznasz? Od tej chwili ogłaszam ci rzeczy nowe, tajemne i tobie nie znane. Dopiero co zostały stworzone, a nie od dawna; i przed dniem dzisiejszym nie słyszałeś o nich, żebyś nie mówił: Znałem je. Wcale nie słyszałeś ani nie wiedziałeś, ani twe ucho nie było przedtem otwarte, bo wiedziałem, jak bardzo jesteś wiarołomny i że od powicia zwą cię buntownikiem.

Przez wzgląd na moje imię powstrzymam oburzenie i pohamuję się przez wzgląd na moją chwałę, ażeby cię nie wytracić. Oto przetopiłem cię w ogniu jak srebro i wypróbowałem cię w piecu niedoli. Przez wzgląd na Mnie, na Mnie samego, tak postępuję, bo czyż mam być znieważany? Chwały mojej nie oddam innemu.

RESPONSORIUM

Iz 48, 10. 11; 54, 8

W. Wypróbowałem cię w piecu niedoli. † Przez wzgląd na Mnie samego tak postępuję, / abym nie był znieważany. * A chwały mojej nie oddam innemu.

K. W przystępie gniewu na krótko ukryłem przed tobą swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem. W. A chwały mojej nie oddam innemu.

II CZYTANIE

LG tom I: 20 XII, str. 318-320

Kazanie św. Bernarda, opata, ku czci Najświętszej Maryi Panny

(Kazanie 4, 8-9)

Cały świat oczekuje odpowiedzi Maryi

Usłyszałaś, Dziewico, że poczniesz i porodzisz Syna; usłyszałaś, że stanie się to nie za sprawą człowieka, ale z Ducha Świętego. Wyczekuje anioł na odpowiedź, bo trzeba mu już było powrócić do Boga, który go posłał. Oczekujemy i my, o Pani, na słowo zmiłowania, nieszczęśni i przygnieceni wyrokiem potępienia.

Oto jest Ci ofiarowana cena naszego zbawienia: jeśli się zgodzisz, natychmiast będziemy wyzwoleni. Wszyscy zostaliśmy powołani do życia przez odwieczne Słowo Boże, a musimy umierać. Dzięki Twemu słowu mamy zostać odnowieni i przywróceni życiu.

Błaga Cię o to, Panno litościwa, nieszczęsny Adam wygnany z raju razem z nieszczęśliwym swoim potomstwem; błaga Cię Abraham, błaga i Dawid. O to się dopominają wszyscy pozostali święci ojcowie, którzy byli Twoimi przodkami, bo i oni mieszkają jeszcze w cieniu śmierci i mroku. Tego wyczekuje cały świat, do stóp Twoich się ścielący.

I słusznie, ponieważ na Twoich ustach zawisło pocieszenie nieszczęśliwych, odkupienie niewolników, wyzwolenie skazańców; słowem, zbawienie wszystkich synów Adama, całego ludzkiego plemienia, które jest i Twoim plemieniem.

Odpowiedz więc, Dziewico, co prędzej, odpowiedz aniołowi i nie zwlekaj; odpowiedz mu, a przez niego i Panu. Wyrzeknij słowo i przyjmij Słowo; wypowiedz swoje i pocznij Boże; rzeknij słowo, które przemija, a posiądź to, które jest wiekuiste.

Czemu się ociągasz? I czemu się lękasz? Uwierz, wyznaj i przyjmij. Niech pokora nabierze śmiałości, a powściągliwość ufności. Choć nie przystoi, aby dziewica, będąc niewinną, zapomniała o roztropności, to jednak tutaj, Dziewico roztropna, nie lękaj się śmiałości. Miła jest powściągliwość milczenia, lecz teraz bardziej konieczne jest słowo zmiłowania.

O błogosławiona Dziewico! Otwórz Twoje serce dla wiary, usta wyznaniu, a łono Zbawicielowi. Oto upragniony przez wszystkie narody stoi z zewnątrz i kołacze do drzwi Twoich. Jeśli zaś Cię minie, bo się ociągasz, znów zaczniesz, bolejąc, szukać Tego, którego miłuje dusza Twoja. Powstań więc, pobiegnij i otwórz. Powstań przez wiarę, pobiegnij przez oddanie, otwórz przez wyznanie. "Oto, mówi Maryja, ja, służebnica Pańska; niech mi się stanie według słowa twego".

RESPONSORIUM

por. Łk 1, 31. 42

W. Dziewico Maryjo, † przyjmij słowo, które Bóg Ci przekazuje za pośrednictwem anioła. / Oto poczniesz i porodzisz Boga-Człowieka, * I będziesz nazwana błogosławioną między wszystkimi niewiastami.

K. Chociaż poczniesz Syna, pozostaniesz Dziewicą. Staniesz się brzemienna, ale będziesz na zawsze Matką nienaruszoną. W. I będziesz nazwana błogosławioną między wszystkimi niewiastami.

MODLITWA

LG tom I: 20 XII, str. 321; LG skrócone: 20 XII, str. 121

Módlmy się. Boże wiekuistego majestatu, przez zwiastowanie anielskie Niepokalana Dziewica przyjęła Twoje Słowo, dotąd niewypowiedziane, † i przeniknięta światłem Ducha Świętego, stała się świątynią Bożą, * prosimy Cię, spraw, abyśmy za Jej przykładem pokornie pełnili Twoją wolę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Następnie, przynajmniej w oficjum odprawianym wspólnie, dodaje się:

K. Błogosławmy Panu.
W. Bogu niech będą dzięki.

Inne Godziny - Jutrznia
Modlitwa przedpołudniowa, południowa, popołudniowa
Nieszpory, Kompleta