WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

10 lipca
Święty Antoni Peczerski, opat

Zobacz także:

Święty Antoni Peczerski
Jego pierwotne imię to Antypas. Pochodził z grodu Lubecz nad Dnieprem, leżącego na północ od Kijowa (obecnie miasto w obwodzie czernihowskim na Ukrainie, przy granicy z Białorusią). Urodził się w roku 963 (lub 983). Jako młody człowiek zapoznał się z życiem zakonnym na górze Athos. Tam złożył śluby zakonne i przyjął imię Antoni. Po powrocie na Ruś zajął pieczarę w pobliżu Kijowa, w której wiódł surowe życie pustelnika. Od tego miejsca otrzymał przydomek "Peczerski" (lub "Kijowsko-Peczerski").
Mnich stał się sławny w okolicy. Po pewnym czasie zaczęli gromadzić się wokół niego uczniowie. Z ich pomocą powiększył pieczarę i urządził w niej cerkiew. Wokół wydrążono groty-cele. Dał tym samym początek Ławrze Pieczerskiej (Peczorskiej), najsłynniejszemu klasztorowi na Rusi, zwanemu matką monasterów. Początkowo Antoni sam kierował życiem mnichów, które wypełniała praca, czuwanie i modlitwa; zakonnicy troszczyli się o wstrzemięźliwość, umartwiali swoje ciała. Kiedy życie wspólnoty było w miarę zorganizowane, mianował igumena, a sam usunął się do osobnej groty, której nie opuszczał przez 40 lat. Po radę przychodzili tam nie tylko mnisi, ale przybywała licznie także ludność ziem ruskich, prosząc o modlitwę, dzięki której chorzy odzyskiwali zdrowie. Za wstawiennictwem Antoniego działy się liczne cuda.
Zmarł 10 lipca (lub 27 maja) 1073, mając prawdopodobnie 90 lat. Ruś widziała w nim ojca życia monastycznego, związanego z tradycją wschodnią. Ławra Peczerska była przez lata rozbudowywana i przez wieki trwało tu życie monastyczne. Obecnie mieści się w niej siedziba zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Obiekt został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1990 r., a po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości (1991 r.) gruntownie odnowiony i ponownie konsekrowany w 2000 r.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Jarosław Charkiewicz
Mnich Antoni Kijowsko-Pieczerski
unici.pl
Św. Antoni Pieczerski
youtube.com
Uroczystości odpustowe
ku czci św. Antoniego Peczerskiego
w parafii prawosławnej w Kuraszewie

Część pierwsza (format video)
Część druga (format video)
o. Grzegorz Sosna
Rogacze - ikona św. Antoniego Peczerskiego
Biblioteka Kaznodziejska
Książę i żebrak
Święci Antoni Pustelnik i Włodzimierz Wielki
deon.pl
Antoni Pieczerski
Miejsca Święte
Matka monastyrów - Ławra Peczorska
Ex itinere
Kijów: baśniowe sacrum - Ławra Peczerska
wiara.pl
Hola: Święto św. Antoniego Peczerskiego
i "Jarmark Holeński"
Przegląd Prawosławny
U źródeł współczesnego monastycyzmu
travelin.pl
Ławra Peczerska (obecnie)
 
Juan Maria Laboa
Mnisi Wschodu i Zachodu
Historia monastycyzmu chrześcijańskiego

Atlas jest próbą całościowego przedstawienia fenomenu życia zakonnego w chrześcijaństwie. Autorzy śledzą kolejne fazy rozwojowe monastycyzmu od starożytnych początków po czasy współczesne. Zwracają uwagę na punkty zwrotne, postaci wielkich reformatorów, opisują formacje i nurty.
o. Piotr Ryszard Pawlik OFMConv
Mniszki? Mnisi? Ale jacy?
Studium monastycyzmu w myśli teologicznej

Kim jest mnich? Kim ma być, kim stawać się, aby spełnił swoje powołanie? Jakie jest jego miejsce w Kościele? Te pytania podjął O. Pawlik.
Giovanni Filoramo
Chrześcijaństwo. Leksykon

W tomie analizowane i szczegółowo porównywane są trzy największe odmiany chrześcijaństwa: katolicyzm, protestantyzm i prawosławie. Poznajemy początki całego chrześcijaństwa, a następnie powstawanie i rozprzestrzenianie się tych trzech wyznań, ich doktrynalne i teologiczne podstawy, obrzędy, miejsca kultu, święta i hierarchię. Autor przedstawia te skomplikowane zagadnienia w sposób niezwykle frapujący i przystępny.

Ostatnia aktualizacja: 30.06.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Gandawie - św. Amalbergi. Zakonny welon przyjęła ponoć z rąk św. Wilibrorda. Zmarła w Temsche (Tamisie), we Flandrii, skąd pod koniec IX w. szczątki przeniesiono do Gandawy. Otaczana była żywym kultem, mimo to nie dochowały się wiarygodne życiorysy tej wczesnośredniowiecznej świętej.

W Damaszku - bł. Emanuela Ruiz i Towarzyszy, męczenników. Gdy sułtan wydał edykt tolerancyjny, szerokie warstwy muzułmańskie poczuły się dotknięte. W roku 1860 Druzowie napadli na chrześcijan Libanu, a następnie zajęli Damaszek. Starano się wówczas o glejty protekcyjne lub chroniono u algierskiego emira Abd-el-Kadera. Miejscowi franciszkanie, którzy nie zastosowali tej ostrożności, zginęli w swym kościele razem z bogobojnymi maronitami. Jako pierwszy padł gwardian Ruiz w chwili, gdy dla uniknięcia zniewagi usiłował spożyć Najświętszy Sakrament.

oraz:

świętych męczenników Bianora i Sylwana (+ IV w.); świętych męczenników Leoncjusza, Maurycego i Daniela (+ IV w.); świętych sióstr Rufiny i Sekundy, męczennic (+ III w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG