WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

6 lipca
Błogosławiona
Maria Teresa Ledóchowska, dziewica i zakonnica

Zobacz także:

Błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska
Maria Teresa urodziła się 29 kwietnia 1863 r. (w czasie powstania styczniowego) w Loosdorf w Austrii, dokąd jej rodzina wyemigrowała po powstaniu listopadowym. 21 grudnia 1873 r. została dopuszczona do pierwszej spowiedzi, a 12 maja 1874 r. do pierwszej Komunii świętej. Sakrament bierzmowania przyjęła w pałacu biskupim 15 lipca 1878 roku. Od najmłodszych lat wykazywała wybitne uzdolnienia literackie, muzyczne i aktorskie. Mając 5 lat napisała mały utwór dla domowników, a jako 9-letnia dziewczynka układała wiersze. Rodzina każdy dzień kończyła wspólnym pacierzem, a w niedzielę uczestniczyła we Mszy świętej. Matka - niezwykle czuła na niedolę bliźnich, bardzo towarzyska i pogodna - umiała wychować dzieci w karności i sumienności. Ojciec pogłębiał wiedzę dzieci, zapoznając je z historią malarstwa i sztuki, z historią Polski i ojczystą mową.
W roku 1873 rodzice stracili po raz drugi majątek (pierwszy raz dziadek stracił go za udział w powstaniu listopadowym), na skutek bankructwa instytucji, której akcje wykupili. Ojciec sprzedał więc dobra w Loosdorf i wynajął mieszkanie w St. Polten. Tu dzieci uczęszczały do szkoły Pań Angielskich. Z tej okazji Maria Teresa zapoznała się z dziełem Marii Ward, założycielki tej instytucji. Dokumentem z tych lat jest świadectwo szkolne Marii Teresy Ledóchowskiej, wystawione w 1875 roku, gdy miała lat 12, na którym widnieją same oceny bardzo dobre. Wielkim przeżyciem dla niej była wiadomość o uwięzieniu w Ostrowie Wielkopolskim jej stryja, arcybiskupa Mieczysława Ledóchowskiego. Posłała do więzienia napisany przez siebie wiersz ku jego czci. W dwa lata potem witała go radośnie w Wiedniu (1875), gdy jako kardynał zatrzymał się tam w drodze do Rzymu. Pierwszą swoją książkę - Mein Polen - jemu właśnie zadedykowała. Było to sprawozdanie z podróży, jaką odbyła po Polsce ze swoim ojcem (1879). Miała wtedy zaledwie 16 lat.
W 1883 r. Ledóchowscy przenieśli się z Austrii na stałe do Polski, do Lipnicy Murowanej koło Bochni (miejsce urodzenia św. Szymona z Lipnicy), gdzie ojciec wykupił mocno zaniedbany majątek. Powitali ich chlebem i solą burmistrz miasta i ludność w strojach krakowskich. Maria ucieszyła się z powrotu do Polski. Miała wtedy 20 lat. Rychło jednak zaznała, jakie są kłopoty w prowadzeniu gospodarstwa. W porze zimowej chętnie zwiedzała pobliski Kraków i brała udział w towarzyskich zebraniach i zabawach. Wyróżniała się urodą i inteligencją, dlatego rychło zdobyła sobie wzięcie.
W zimie 1885 r. zachorowała na ospę i przez wiele tygodni leżała walcząc o życie. Choroba zostawiła ślady na jej twarzy. Organizm był osłabiony, bowiem sześć lat wcześniej Maria Teresa przebyła ciężki tyfus. Ta właśnie choroba uczyniła ją dojrzałą duchowo. Poznała marność tego życia i rozkoszy świata. Zrodziło się w niej postanowienie oddania się na służbę Panu Bogu, jeśli tylko dojdzie do zdrowia. Na ospę zachorował także jej ojciec i zaopatrzony sakramentami zmarł. Pochowany został w Lipnicy. Maria Teresa, sama osłabiona po ciężkiej chorobie, nie była zdolna do prowadzenia majątku. W wyniku starań rodziny, cesarz Franciszek Józef I mianował ją damą dworu wielkich książąt toskańskich - Marii i Ferdynanda IV, którzy po wygnaniu z Włoch rezydowali w zamku cesarskim w Salzburgu. Mimo życia na dworze, Maria Teresa prowadziła życie pełne wewnętrznego skupienia.
W 1886 r. po raz pierwszy zetknęła się z zakonnicami, które przybyły na dwór arcyksiężnej po datki na misje. Wtedy po raz pierwszy spotkała się z ideą misyjną Kościoła. Jedną z owych sióstr była dawna dama tegoż dworu, hrabina Gelin. Właśnie w tym czasie kardynał Karol Marcial Lavigerie (+ 1892), arcybiskup Algieru, rozwijał ożywioną akcję na rzecz Afryki. Pewnego dnia Maria Teresa dostała do ręki broszurę kardynała, gdzie przeczytała słowa: "Komu Bóg dał talent pisarski, niechaj go użyje na korzyść tej sprawy, ponad którą nie ma świętszej". To było dla niej światłem z nieba. Znalazła cel swojego życia. Postanowiła skończyć z pisaniem dramatów dworskich, a wszystkie swoje siły obrócić dla misji afrykańskiej. W tej sprawie napisała też do stryja, kardynała Ledóchowskiego, który pochwalił jej postanowienie.
Jej pierwszym krokiem był dramat Zaida Murzynka, wystawiony w teatrze salzburskim i w innych miastach. Ponieważ obowiązki damy dworu zabierały jej zbyt wiele cennego czasu, zwolniła się z nich. Stanęła na czele komitetów antyniewolniczych. Te jednak rychło ją zwolniły, gdyż chciała, aby były to komitety katolickie. Opozycja zaś nalegała, by komitetom nadać charakter międzywyznaniowy. Maria zamieszkała w pokoiku przy domu starców u sióstr szarytek (1890). Zerwała stosunki towarzyskie i oddała się wyłącznie sprawie Afryki. Na własną rękę zaczęła wydawać Echo z Afryki (1890). Nawiązała kontakt korespondencyjny z misjonarzami. Wkrótce korespondencja wzrosła tak dalece, że musiała zaangażować sekretarkę i ekspedientkę. Jednak widząc, że dzieło się rozrasta, w roku 1893 w numerze wrześniowym Echa Afryki rzuciła apel o pomoc. Z pomocą jednego z ojców jezuitów opracowała statut Sodalicji św. Piotra Klawera. 29 kwietnia 1894 r., w swoje 31. urodziny, przedstawiła go na prywatnej audiencji Leonowi XIII do zatwierdzenia. Papież dzieło pochwalił i udzielił mu swojego błogosławieństwa. Siedzibą sodalicji były początkowo dwa pokoje przy kościele Świętej Trójcy w Salzburgu. Tam też założyła muzeum afrykańskie.
Błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska Od roku 1892 Echo z Afryki wychodziło także w języku polskim. Administrację Maria Teresa umieściła przy klasztorze sióstr urszulanek, gdzie zakonnicą była wtedy jej młodsza siostra, Urszula (przyszła założycielka urszulanek szarych Serca Jezusa Konającego, kanonizowana w 2003 r. przez św. Jana Pawła II). W 1894 r. Maria Teresa miała już własną drukarnię. Jako napędową siłę dla maszyn drukarskich wykorzystywała wodę rzeki płynącej w majątku, który zakupiła w Salzburgu. Nową placówkę oddała pod opiekę Maryi Wspomożycielki. Echo z Afryki, a od 1911 roku także Murzynek, zaczęły wychodzić w 12 językach. Tu drukowano nadto broszury misyjne, kalendarze, odezwy itp., a potem katechizmy i książeczki religijne w językach Afryki. W roku 1921 utworzyła akcję Prasy afrykańskiej jako pomoc dla misjonarzy w Afryce. Chodziło o druk książek religijnych w językach tubylczych.
9 września 1896 r. Maria Teresa złożyła śluby zakonne na ręce kardynała Hellera, biskupa Salzburga. W 1897 r. kardynał zatwierdził konstytucję przez nią ułożoną dla nowego zgromadzenia zakonnego. Dzieło miało trzy stopnie: 1) członkowie zewnętrzni, wspomagający sodalicję; 2) zelatorzy uiszczający ofiary; 3) same zakonnice jako człon wewnętrzny i zasadniczy - prowadzący całe dzieło. W tym samym roku Maria Teresa założyła w Salzburgu drukarnię misyjną. W roku 1899 Święta Kongregacja Rozkrzewiania Wiary, na której czele stał kardynał Ledóchowski, wydała pismo pochwalne, a następnie przyjęła Sodalicję pod swoją bezpośrednią jurysdykcję. 10 czerwca 1904 r. św. Pius X osobnym breve pochwalił dzieło, a w roku 1910 Stolica Apostolska udzieliła mu definitywnej aprobaty.
W roku 1904 Maria Ledóchowska przeniosła swoją stałą siedzibę do Rzymu. W cztery lata potem udała się osobiście do Polski, aby szerzyć tam ideę misyjną. Na wiadomość o powstaniu Polski niepodległej, Maria Teresa poleciła zatknąć polskie sztandary na domach swego zgromadzenia (1918). W roku 1920 wysłała zapomogę do Polski. Pod koniec jej życia Echo z Afryki miało ok. 100 000 egzemplarzy nakładu. W roku 1901 Maria Teresa założyła przy domu głównym Sodalicji w Rzymie międzynarodowy nowicjat. Także i biura Sodalicji były rozsiane niemal po wszystkich krajach Europy. Przy każdej filii założono muzeum Afryki. Nadto Maria wyjeżdżała do różnych miast z wykładami i odczytami o misjach w Afryce.
Maria Teresa zmarła 6 lipca 1922 r. w obecności swoich duchowych córek. 10 lipca złożono jej ciało na głównym cmentarzu rzymskim przy bazylice św. Wawrzyńca. Proces beatyfikacyjny rozpoczęto w roku 1945. Paweł VI w świętym roku jubileuszowym, w niedzielę misyjną 19 października 1975 r., wyniósł ją do chwały ołtarzy. Ciało jej od roku 1934 znajduje się w domu generalnym Sodalicji. W czasie Soboru Watykańskiego II biskupi Afryki licznie nawiedzali grób tej, która całe swoje życie i wszystkie swoje siły poświęciła dla ich ojczystej ziemi. W nagrodę za bezgraniczne oddanie się sprawom Afryki Maria Teresa zdobyła zaszczytny przydomek Matki Afryki. Jest patronką dzieł misyjnych w Polsce.

W ikonografii bł. Maria Teresa przedstawiana jest w habicie Sodalicji św. Piotra Klawera, czasami z murzyńskimi dziećmi.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Marcin Jakimowicz
Kaprys hrabianki
ks. Stanisław Hołodok
Bł. Maria Teresa Ledóchowska
niedziela.pl
Bł. Maria Teresa Ledóchowska
Jan F. Libicki
Mniej znana siostra (Maria Teresa Ledóchowska)
Misyjne Drogi
Maria Teresa Ledóchowska - wzór pracy misyjnej
ks. prof. Marek Chmielewski
Bł. Maria Teresa Ledóchowska (format audio)
Arkadiusz Nocoń
Maria Teresa Ledóchowska (format RealAudio)

Część pierwsza
Część druga
ks. Jacek Jaśkowski
O Matce Afryki i Patronce dzieł misyjnych
Agnieszka Chadzińska
Matka Afryki - bł. Maria Teresa Ledóchowska
Karolina Jadczyk
"Matka Afryki"
s. Elżbieta Sołtysik
Dla misji
Agnieszka Konik-Korn
Życie dla misji
Marek Smółka
Cierpieć i pracować dla Boga i dla misji
ks. Ireneusz Skubiś
Matki i Ojcowie Afryki
Joanna Sadowska
Afryka w Lipnicy Murowanej
s. Anna Siudak FMM
Prekursorki misyjnej współpracy
wiara.pl
Siostry Misjonarki św. Piotra Klawera:
Nowy rozdział historii
Zofia Wójtowicz
Diamentowy jubileusz krośnieńskich Klawerianek
ekai.pl
150 lat temu urodziła się
bł. Maria Teresa Ledóchowska
Wiktor Grychnik
Śladami bł. Marii Teresy Ledóchowskiej
Maria Staszałek
Austriackimi śladami bł. Marii Teresy Ledóchowskiej
Barbara Arsoba
Dzieje rodu Ledóchowskich
Alicja Dołowska
Ledóchowscy w Warszawie
Mariusz Trojnar
Modlitwa do Bł. Marii Teresy Ledóchowskiej
Nowenna do bł. Marii Teresy Ledóchowskiej
 
Adam Bujak, prof. Gabriel Turowski
Ilustrowany leksykon
polskich świętych, błogosławionych

Książka zawiera 275 opisów biograficznych, wzbogaconych głębokimi rozważaniami Jana Pawła II. Rozważania te rzucają szczególne światło zarówno na wyniesionych na ołtarze, jak i kandydatów.
Aleksandra Witkowska OSU
Mocarze Ducha
Polscy święci i błogosławieni 999-2007

Zwięzły przewodnik o polskich świętych i błogosławionych przypomina tych, którzy na naszych ziemiach w latach 999-2007 stali się szczególnymi świadkami Ewangelii. Autorka zbioru zaznacza jednak, iż tytułowi "mocarze ducha" i spełniona w nich pasja świętości stanowią nie tylko nasze dziedzictwo, ale i wyzwanie.
ks. Jerzy Misiurek
Polscy święci i błogosławieni
Życie - duchowość - przesłanie

Autor w sposób zwięzły przedstawia życie polskich świętych i błogosławionych, ich duchowość i przesłanie dla żyjących współcześnie ludzi.
Hieronim Siwek
Moja piękna Afryka

Opowiadania, szkice, myśli i refleksje spisane w wolnych chwilach na misjach w Tanzanii, w Afryce Wschodniej.
ks. Marek Pasiuk SAC, Wanda Pasiuk-Bronikowska,
Tadeusz Bronikowski
Afrykańska mozaika

Ksiądz Marek Pasiuk - pallotyn, przez wiele lat pracował jako misjonarz w Zairze (dzisiaj Demokratyczna Republika Konga), w sposób szczególny poświęcając się pracy na rzecz chorych dzieci oraz pomocą dla uciekinierów z Rwandy, przedstawił na kartach książki codzienność tych najbardziej pogrążonych w biedzie i potrzebujących pomocy. Zawarł również swoje osobiste doświadczenia z pracy misyjnej.
ks. Andrzej Zwoliński
Biedy Afryki

Na przełomie XX i XXI wieku wiele organizacji międzynarodowych podejmowało próby podsumowania stanu sytuacji i szans na rozwój różnych regionów świata, w tym Afryki. W jednym wszystkie były zgodne: są to problemy, którymi trzeba się zająć, by można zbudować lepszy świat XXI wieku.
Piotr Kraśko
Afryka. Świat według reportera

"Świat według reportera" jest serią książek z zapisem podróży znanego dziennikarza, prowadzącego i reportera Wiadomości TVP1 - Piotra Kraśko.
praca zbiorowa
Afryka po raz pierwszy

Książka zawiera dwie obszerne części - Informacje praktyczne i Przewodnik - poprzedzone opisem 25 atrakcji, których nie można przegapić, w tym zabytki, wydarzenia i lokalne smakołyki.
praca zbiorowa
Afryka Południowa i Wschodnia

25 ekscytujących wypraw po Afryce Południowej i Wschodniej - wskazówki doświadczonych podróżników znających dany region i rady, jak zaplanować własne trasy.

Ostatnia aktualizacja: 30.06.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Viterbo, we Włoszech - bł. Piotra od Krzyża, serwity. Szedł z Niemiec jako pielgrzym do Rzymu, ale zatrzymano go w drodze z uwagi na pojawiającą się epidemię. Natychmiast zabrał się do pielęgnowania chorych. Widząc jego niepospolite cnoty, serwici zaprosili go do siebie. Wkrótce jednak sam zapadł na zdrowiu i zmarł w roku 1522.

oraz:

św. Goara, prezbitera (+ VI w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG