WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Zajrzyj też na półkę:
Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

29 czerwca
Święci Apostołowie Piotr i Paweł

Święci Piotr i Paweł - książęta Kościoła
Kościół umieszcza w jednym dniu uroczystość św. Pawła wraz ze św. Piotrem nie dlatego, aby równał go w prymacie z pierwszym zastępcą Chrystusa. Chodzi jedynie o podkreślenie, że obaj Apostołowie byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie, obaj w tym mieście oddali dla Chrystusa życie swoje oraz że w Rzymie są ich relikwie i sanktuaria. Najwięcej jednak zaważyła na połączeniu pamiątki obu Apostołów w jednym dniu opinia, dzisiaj uznawana za mylną, że obaj Apostołowie ponieśli śmierć męczeńską tego samego dnia. Już w roku 258 obchodzono święto obu Apostołów razem dnia 29 czerwca, tak na Zachodzie, jak też i na Wschodzie, co wskazywałoby na powszechne przekonanie, że był to dzień śmierci obu Apostołów. Taki bowiem był bardzo dawny zwyczaj, że święta liturgiczne obchodzono w dniu śmierci męczenników, a potem także (od w. IV) - wyznawców. Inna ze współczesnych teorii mówi, że 29 czerwca miało miejsce przeniesienie relikwii obu Apostołów do katakumb Kaliksta podczas prześladowań za cesarza Waleriana w celu schowania ich i uchronienia przed zniszczeniem.


Święty Piotr Apostoł Właściwe imię Piotra to Szymon (Symeon). Pan Jezus zmienił mu imię na Piotr przy pierwszym spotkaniu, gdyż miało ono symbolizować jego przyszłe powołanie. Pochodził z Betsaidy, miejscowości położonej nad Jeziorem Genezaret (Galilejskim). Był bratem św. Andrzeja, Apostoła, który Szymona przyprowadził do Pana Jezusa niedługo po chrzcie w rzece Jordan, jaki Chrystus Pan otrzymał z rąk Jana Chrzciciela (Mt 10, 2; J 1, 41). To, że Chrystus Pan zetknął się z Andrzejem i Szymonem w pobliżu rzeki Jordan, wskazywałoby, że obaj bracia byli uczniami św. Jana (J 1, 40-42). Ojcem Szymona Piotra był Jona (lub Jan), rybak galilejski. Kiedy Chrystus Pan włączył Piotra do grona swoich uczniów, ten nie od razu przystał do Pana Jezusa, ale nadal trudnił się pracą rybaka. Dopiero po cudownym połowie ryb definitywnie został przy Chrystusie w charakterze Jego ucznia wraz ze swoim bratem, Andrzejem (por. Łk 5, 1-11).
Kiedy Piotr przystąpił do grona uczniów Pana Jezusa, był już człowiekiem żonatym i mieszkał w Kafarnaum u teściowej, którą Pan Jezus uzdrowił (Mk 1, 29-31; Łk 4, 38-39). Tradycja wczesnochrześcijańska wydaje się potwierdzać, że miał dzieci, gdyż wymienia jako jego córkę św. Petronelę. Nie jest to jednak pewne.

Święty Piotr Apostoł Jezus bardzo wyraźnie wyróżniał Piotra wśród Apostołów. Piotr był świadkiem - wraz z Janem i Jakubem - wskrzeszenia córki Jaira (Mt 9, 23-26; Mk 5, 35-43; Łk 8, 49-56), przemienienia na górze Tabor (Mt 17, 1-13; Mk 9, 2-13; Łk 9, 28-36) i modlitwy w Getsemani (Mt 26, 37-46; Mk 14, 33-42; Łk 22, 41-46). Kiedy Jezus zapytał Apostołów, za kogo uważają Go ludzie, otrzymał na to różne odpowiedzi. Kiedy zaś rzucił im pytanie: "A wy za kogo Mnie uważacie?" - usłyszał z ust Piotra wyznanie: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego". Za to otrzymał w nagrodę obietnicę prymatu nad Kościołem Chrystusa: "Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr (czyli skała), i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie" (Mt 16, 18-19).
Można byłoby wymienić jeszcze inne historie związane z Piotrem. Jezus ratuje Piotra, kiedy tonął w Jeziorze Galilejskim (Mt 14, 28-31). Piotr płaci podatek za Jezusa i za siebie monetą, wydobytą z pyszczka ryby (Mt 17, 24-27); od Piotra Pan Jezus zaczyna mycie nóg Apostołom przy Ostatniej Wieczerzy (J 13, 6-11). Przed pojmaniem Mistrza Piotr zapewnia Go o swojej dla Niego wierności (Mt 26, 33). W Getsemani występuje w obronie Jezusa i ucina ucho słudze arcykapłana, Malchusowi (Mt 26, 51-54; Mk 14, 47; Łk 22, 49-50; J 18, 10-11). On jeden, wraz z Janem, idzie za Chrystusem aż na podwórze arcykapłana. Jednak tu, rozpoznany, trzykrotnie wyrzeka się ze strachu Jezusa, dwukrotnie potwierdzając to zaparcie się Chrystusa przysięgą. Kiedy zapiał kogut, przypomniał sobie przepowiednię Mistrza i gorzko zapłakał (Mt 26, 69-75; Mk 14, 66-72; Łk 22, 54-62; J 18, 15-27).

Święty Piotr otrzymuje klucze Królestwa Przed odejściem do nieba Pan Jezus zlecił Piotrowi najwyższą władzę pasterzowania nad Jego Apostołami i pozostałymi wiernymi wyznawcami (J 21, 15-19). Apostołowie od początku podjęli te słowa i uznali w Piotrze pierwszego spośród siebie. We wszystkich wykazach apostolskich Piotr jest zawsze stawiany na pierwszym miejscu (Mt 10, 2; Mk 3, 16; Łk 6, 14; Dz 1, 13). Pisma Nowego Testamentu wymieniają go 150 razy. Piotr proponuje Apostołom przyłączenie do ich grona jeszcze jednego w miejsce Judasza (Dz 1, 15-26). Piotr pierwszy przemawia do tłumu w dzień Zesłania Ducha Świętego i pozyskuje sporą liczbę pierwszych wyznawców (Dz 2, 14-36). Uzdrawia chromego od urodzenia i nawraca kilka tysięcy ludzi (Dz 3, 1-26). Zakłada pierwszą gminę chrześcijańską w Jerozolimie i sprawuje nad nią władzę sądowniczą (Dz 5, 1-11). To jego Chrystus poucza w tajemniczym widzeniu, że ma także przyjmować pogan i nakazuje mu udać się do domu oficera rzymskiego, Korneliusza (Dz 10, 1-48). Na Soborze apostolskim Piotr jako pierwszy przemawia i decyduje, że należy iść także do pogan, a od nawróconych z pogaństwa nie należy żądać wypełniania nakazów judaizmu, obowiązujących Żydów (Dz 15, 1-12). W myśl zasady postawionej przez Pana Jezusa: "Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada" (Mt 26, 31) - właśnie Piotr stał się głównym przedmiotem nienawiści i pierwszym obiektem prześladowań. Został nawet pojmany i miał być wydany przez króla Heroda Agryppę I Żydom na stracenie. Jednak anioł Pański wybawił go cudownie od niechybnej śmierci (Dz 12, 1-17).
Niebawem po uwolnieniu Piotr udał się do Antiochii, gdzie założył swoją stolicę (Ga 2, 11-14). Stamtąd podążył do Małej Azji i Koryntu (2 P 1, 1), aby wreszcie osiąść na stałe w Rzymie. Tu także poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Nerona ok. 64 roku, umierając na krzyżu, jak mu to zapowiedział Chrystus (J 21, 18-19). O pobycie Piotra w Rzymie i jego śmierci piszą między innymi: św. Klemens Rzymski (+ ok. 97), List do Koryntian, 5; św. Ignacy z Antiochii (+ ok. 117), List do Rzymian 4, 3; św. Dionizy z Koryntu (+ 160); św. Ireneusz (+ 202); Euzebiusz - Historia Kościoła 2, 25, 8; św. Kajus Rzymski (+ 296) i wielu innych.

Święty Piotr Apostoł Św. Piotr zostawił dwa listy, które należą do ksiąg Pisma świętego Nowego Testamentu. Dyktował je swojemu uczniowi Sylwanowi (1 P 5, 12). Wyróżniają się one niezwykłą plastyką i ekspresją. Jako zwierzchnik Kościoła Piotr ma odwagę przestrzec wiernych przed zbyt dowolnym tłumaczeniem pism Pawła Apostoła (2 P 3, 14-16). Pierwszy list Piotr pisał ok. 63 r., przed prześladowaniem wznieconym przez Nerona. Pisał go z Rzymu. Drugi list, pisany również z Rzymu, prawdopodobnie został zredagowany w więzieniu, gdyż Piotr pisze o swojej rychłej śmierci. Tak więc list powstał w 64 lub 67 roku (2 P 1, 14).
O wielkiej popularności św. Piotra świadczą liczne apokryfy. Na pierwszym miejscu należy do nich Ewangelia Piotra, której fragment udało się przypadkowo odnaleźć w roku 1887 w Achmin w Górnym Egipcie. Mogła powstać już w latach 120-130 po Chrystusie. Kerygma Piotra - to rodzaj homilii. Powstała ona również ok. roku 130 i ma zabarwienie gnostyckie. Apokalipsa św. Piotra należała kiedyś do najbardziej znanych apokryfów. Pochodzi ona również z początków chrześcijaństwa, odnaleziona została w roku 1887 wraz z Ewangelią Piotra. Zawiera opis sądu i losu dusz po śmierci. Wreszcie apokryf już znacznie późniejszy, z V w., Dzieje Piotra i Pawła. Autor tak niepodzielnie łączy losy obu Apostołów, że oznacza datę ich śmierci nie tylko w jednym roku, ale nawet w jednym dniu. Nadto według autora obydwaj Apostołowie zostali pochowani w jednym miejscu. Wyznaczoną przez autora tego apokryfu datę śmierci przyjęło Martyrologium Rzymskie.

Śmierć św. Piotra Apostoła Św. Piotr poniósł śmierć męczeńską według podania na wzgórzu watykańskim. Miał być ukrzyżowany według świadectwa Orygenesa głową w dół na własną prośbę, gdyż czuł się niegodnym umierać na krzyżu jak Chrystus. Cesarz Konstantyn Wielki wystawił ku czci św. Piotra nad jego grobem bazylikę. Obecna bazylika Św. Piotra w Rzymie pochodzi z wieku XVI-XVII, zbudowana została w latach 1506-1629. Teren wokół bazyliki należy do Państwa Watykańskiego, istniejącego w obecnym kształcie od roku 1929 jako pozostałość dawnego państwa papieży. Liczy ono 0,44 km2 powierzchni i zamieszkuje je ok. 1000 ludzi. Bazylika wystawiona na grobie św. Piotra jest symbolem całego Kościoła Chrystusa. Rocznie nawiedza ją kilkanaście milionów pielgrzymów i turystów z całego świata. W czasie prac archeologicznych przeprowadzonych w podziemiach bazyliki św. Piotra w latach 1940-1949 znaleziono pod konfesją (pod głównym ołtarzem bazyliki) grób św. Piotra.
Oprócz tej najsłynniejszej świątyni, wystawionej ku czci św. Piotra Apostoła, w samym Rzymie istnieją ponadto: kościół św. Piotra na Górze Złotej (Montorio), czyli na Janikulum, zbudowany na miejscu, gdzie Apostoł miał ponieść śmierć męczeńską; kościół św. Piotra w Okowach, wystawiony na miejscu, gdzie św. Piotr miał być więziony; kościół świętych Piotra i Pawła; kościółek "Quo vadis" przy Via Appia, wystawiony na miejscu, gdzie Chrystus według podania miał zatrzymać Piotra, usiłującego opuścić Rzym.

Św. Piotr, pierwszy papież, jest patronem m. in. diecezji w Rzymie, Berlinie, Lozannie; miast: Awinionu, Biecza, Duszników Zdroju, Frankfurtu nad Menem, Genewy, Hamburga, Nantes, Poznania, Rygi, Rzymu, Trzebnicy; a także blacharzy, budowniczych mostów, kowali, kamieniarzy, marynarzy, rybaków, zegarmistrzów. Wzywany jako orędownik podczas epilepsji, gorączki, febry, ukąszenia przez węże.

W ikonografii św. Piotr ukazywany jest w stroju apostoła, jako biskup lub papież w pontyfikalnych szatach. Od IV w. (medalion z brązu - Watykan, mozaika w S. Clemente) ustalił się typ ikonograficzny św. Piotra - szerokie rysy twarzy, łysina lub lok nad czołem, krótka, gęsta broda. Od XII wieku przedstawiany jest jako siedzący na tronie. Atrybutami Księcia Apostołów są: anioł, kajdany, dwa klucze symbolizujące klucze Królestwa Bożego, kogut, odwrócony krzyż, księga, łódź, zwój, pastorał, ryba, sieci, skała - stanowiące aluzje do wydarzeń w jego życiu, tiara w rękach.


Święty Paweł Apostoł Paweł pochodził z Tarsu w Cylicji - Mała Azja (Dz 21, 39; 22, 3). Urodził się jako obywatel rzymski, co dawało mu pewne wyróżnienie i przywileje. W naglących wypadkach umiał z tego korzystać (Dz 16, 35-40; 25, 11). Nie wiemy, jaką drogą Paweł to obywatelstwo otrzymał: być może, że całe miasto rodzinne cieszyło się tym przywilejem; możliwe, że rodzina Apostoła nabyła lub po prostu kupiła sobie ten przywilej, bowiem i tą drogą także można było otrzymać obywatelstwo rzymskie w owych czasach (Dz 22, 28).
Szaweł urodził się w Tarsie ok. 8 roku po narodzeniu Chrystusa (niektórzy badacze podają czas między 5 a 10 rokiem). Jego rodzina chlubiła się, że pochodziła z rodu Beniamina, co także i Paweł podkreślał z dumą (Rz 11, 1). Dlatego otrzymał imię Szaweł (spolszczona wersja hebrajskiego Saul) od pierwszego i jedynego króla Izraela z tego rodu (panował w wieku XI przed Chrystusem). Rodzina Szawła należała do faryzeuszów - najgorliwszych patriotów i wykonawców prawa mojżeszowego (Dz 23, 6). Uczył się rzemiosła - tkania płótna namiotowego. Po ukończeniu miejscowych szkół - a trzeba przyznać, że Paweł zdradza duże oczytanie (por. Tt 1, 12) - w wieku ok. 20 lat udał się Apostoł do Palestyny, aby w Jerozolimie "u stóp Gamaliela" pogłębiać swoją wiedzę skrypturystyczną i rabinistyczną (Dz 22, 3). Nie znał Jezusa. Wiedział jednak o chrześcijanach i szczerze ich nienawidził, uważając ich za odstępców i odszczepieńców. Dlatego z całą satysfakcją asystował przy męczeńskiej śmierci św. Szczepana (Dz 7, 58). Nie mając jednak pełnych lat 30, nie mógł wykonywać wyroku śmierci na diakonie. Pilnował więc szat oprawców i zapewne pilnie ich zachęcał, aby dokonali egzekucji (Dz 7, 58-60).

Nawrócenie pod Damaszkiem Kiedy tylko Szaweł doszedł do wymaganej pełnoletności, udał się do najwyższych kapłanów i Sanhedrynu, aby otrzymać listy polecające do Damaszku. Dowiedział się bowiem, że uciekła tam spora liczba chrześcijan, chroniąc się przed prześladowaniem, jakie wybuchło w Jerozolimie (Dz 9, 1-3). Gdy Szaweł był blisko murów Damaszku, spotkał go Chrystus, powalił na ziemię, oślepił i w jednej chwili objawił mu, że jest w błędzie; że nauka, którą on tak zaciekle zwalczał, jest prawdziwą; że chrześcijaństwo jest wypełnieniem obietnic Starego Przymierza; że Chrystus nie jest bynajmniej zwodzicielem, ale właśnie tak długo oczekiwanym i zapowiadanym Mesjaszem. Było to w ok. 35 roku po narodzeniu Chrystusa, a więc drugim po Jego śmierci.
Po swoim nawróceniu Szaweł został ochrzczony przez Ananiasza, któremu Chrystus polecił to w widzeniu (Dz 9, 10-18). Po chrzcie Szaweł rozpoczął nową erę życia: głoszenia Chrystusa. Najpierw udał się na pustkowie, gdzie przebywał prawdopodobnie kilka miesięcy. Tam Chrystus bezpośrednio wtajemniczył go w swoją naukę (Ga 1, 11-12). Paweł przestudiował i przeanalizował na nowo Stare Przymierze. Następnie, po powrocie do Damaszku, przez 3 lata nawracał jego mieszkańców. Zawiedzeni Żydzi postanowili zemścić się na renegacie i czyhali na jego zgubę. Zażądali więc od króla Damaszku Aretasa, by wydał im Szawła. Szaweł jednak uciekł w koszu spuszczonym z okna pewnej kamienicy przylegającej do muru miasta. Udał się następnie do Jerozolimy i przedstawił się Apostołom. Powitano go ze zrozumiałą rezerwą. Tylko dzięki interwencji Barnaby, który wśród Apostołów zażywał wielkiej powagi, udało się przychylnie nastawić Apostołów do Pawła. Ponieważ jednak także w Jerozolimie przygotowywano na Apostoła zasadzki, musiał chronić się ucieczką do rodzinnego Tarsu.

Święty Paweł Apostoł Stamtąd wyprowadził Pawła na szerokie pola Barnaba. Razem udali się do Antiochii, gdzie chrześcijaństwo zapuściło już korzenie. Tamtejszej gminie nadali niezwykły rozwój przez to, że kiedy wzgardzili nimi Żydzi, oni udali się do pogan. Ci z radością przyjmowali Ewangelię tym chętniej, że Paweł i Barnaba zwalniali ich od obrzezania i prawa żydowskiego, a żądali jedynie wiary w Chrystusa i odpowiednich obyczajów. Zostali jednak oskarżeni przed Apostołami, że wprowadzają nowatorstwo. Doszło do konfliktu, gdyż obie strony i tendencje miały licznych zwolenników. Zachodziła obawa, że Apostołowie w Jerozolimie przychylą się raczej do zdania konserwatystów. Sami przecież pochodzili z narodu żydowskiego i skrupulatnie zachowywali prawo mojżeszowe.
Na soborze apostolskim jednakże (49-50 r.) miał miejsce przełom. Apostołowie, dzięki stanowczej interwencji św. Piotra, orzekli, że należy pozyskiwać dla Chrystusa także pogan, że na nawróconych z pogaństwa nie należy nakładać ciężarów prawa mojżeszowego (Dz 15, 6-12). Było to wielkie zwycięstwo Pawła i Barnaby. Od tej pory Paweł rozpoczyna swoje cztery wielkie podróże. Wśród niesłychanych przeszkód tak natury fizycznej, jak i moralnej, prześladowany i męczony, przemierza obszary Syrii, Małej Azji, Grecji, Macedonii, Italii i prawdopodobnie Hiszpanii, zakładając wszędzie gminy chrześcijańskie i wyznaczając w nich swoich zastępców. Oblicza się, że w swoich czterech podróżach, wówczas tak bardzo wyczerpujących i niebezpiecznych, Paweł pokonał ok. 10 tys. km dróg morskich i lądowych. Pierwsza wyprawa miała miejsce w latach 44-49: Cypr-Galacja, razem z Barnabą i Markiem; druga - w latach 50-53: Filippi-Tesaloniki-Berea-Achaia-Korynt, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecia - w latach 53-58: Efez-Macedonia-Korynt-Jerozolima.
Aresztowany został w Jerozolimie w 60 r. Kiedy namiestnik zamierzał wydać Pawła Żydom, ten odwołał się do cesarza. Przebywał jednak w więzieniu w Cezarei Palestyńskiej ponad dwa lata, głosząc i tam Chrystusa. W drodze do Rzymu statek wiozący więźniów rozbił się u wybrzeży Malty. Na wyspie Paweł spędził trzy zimowe miesiące, w czasie których nawrócił mieszkańców. W Rzymie także jakiś czas spędził jako więzień, aż dla braku dowodów winy (Żydzi z Jerozolimy się nie stawili) został wypuszczony na wolność. Ze swojego więzienia w Rzymie Paweł wysłał szereg listów do poszczególnych gmin i osób. Po wypuszczeniu na wolność zapewne udał się do Hiszpanii (Rz 15, 24-25), a stamtąd powrócił do Achai. Nie wiemy, gdzie został ponownie aresztowany. Jednak sam fakt, że go tak pilnie poszukiwano, wskazuje, jak wielką powagą się cieszył.

Święty Paweł Apostoł Ok. 67 (lub 66) roku Paweł poniósł śmierć męczeńską. Według bardzo starożytnego podania św. Paweł miał ponieść śmierć od miecza (jako obywatel rzymski). Nie jest znany dzień jego śmierci, za to dobrze zachowano w pamięci miejsce jego męczeństwa: Aquae Silviae za Bramą Ostyjską w Rzymie. Ciało Męczennika złożono najpierw w posiadłości św. Lucyny przy drodze Ostyjskiej. W roku 284 za czasów prześladowania, wznieconego przez cesarza Waleriana, przeniesiono relikwie Apostoła do katakumb, zwanych dzisiaj katakumbami św. Sebastiana przy drodze Apijskiej. Być może na krótki czas spoczęły tu także relikwie św. Piotra. Po edykcie cesarza Konstantyna Wielkiego (313) ciało św. Piotra przeniesiono do Watykanu, a ciało św. Pawła na miejsce jego męczeństwa, gdzie cesarz wystawił ku jego czci bazylikę pod wezwaniem św. Pawła.
Z pism apokryficznych o św. Pawle można wymienić: Nauczanie Pawła o zabarwieniu gnostyckim. Dzieje Pawła w przekładzie koptyjskim odnalazł i opublikował C. Schmidt w roku 1905. Autor opisuje w nim wydarzenie znane z Dziejów Apostolskich, dołącza na pół fantastyczne dzieje św. Tekli oraz apokryficzną korespondencję św. Pawła z Koryntianami, wreszcie opis męczeństwa Apostoła. Według Tertuliana dzieje te napisał pewien kapłan z Małej Azji około roku 160-170. Autor za podszywanie się pod imię Apostoła został kanonicznie ukarany. Apokalipsa św. Pawła to opis podróży Pawła pod przewodnictwem anioła w zaświaty. Opisuje spotkanie w niebie z osobami, znanymi z Pisma świętego Starego i Nowego Przymierza, oraz w piekle - z osobami przewrotnymi. Dzieło to odnalazł Konstantyn Tischendorf w roku 1843 na Górze Synaj w tamtejszym klasztorze prawosławnym. Wreszcie dużą wrzawę wywołał kiedyś spór o Korespondencję św. Pawła z Seneką. Nawet św. Hieronim i św. Augustyn błędnie opowiedzieli się za autentycznością tego dzieła.

Święty Paweł Apostoł Paweł jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu. Jest patronem licznych zakonów, Awinionu, Berlina, Biecza, Frankfurtu nad Menem, Poznania, Rygi, Rzymu, Saragossy oraz marynarzy, powroźników, tkaczy.

W czasie pontyfikatu papieża Benedykta XVI Kościół obchodził Rok św. Pawła w związku z jubileuszem 2000 lat od narodzin Apostoła Narodów (2008-2009).

W ikonografii przedstawiany jest w długiej tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: baranek, koń, kość słoniowa, miecz.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

    »» Nauczanie papieskie
    »» Święci Piotr i Paweł
    »» Święty Piotr Apostoł
    »» Święty Paweł Apostoł - Rok św. Pawła
    »» Przeczytaj

Nauczanie papieskie

Paweł VI
Dziedzictwo świętych Piotra i Pawła
Audiencja generalna, 1 marca 1967 r.
Paweł VI
Święci Piotr i Paweł nauczycielami wiary
Audiencja generalna, 5 lipca 1967 r.
 
Jan Paweł II
Komentarz do Ksiąg Nowego Testamentu

Pierwsza mowa św. Piotra
Święty Piotr uzdrawia chorego
Święty Piotr i święty Jan przed Sanhedrynem
Jan Paweł II
Przelali krew za Kościół
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 1998 r.
Jan Paweł II
Patronowie Rzymu
Anioł Pański, 29 czerwca 1998 r.
Jan Paweł II
Dążmy do pełnej jedności, jakiej pragnął Jezus
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 1999 r.
Jan Paweł II
Po śladach obecności Boga
Anioł Pański, 29 czerwca 1999 r.
Jan Paweł II
Święci Apostołowie Piotr i Paweł
Audiencja generalna, 30 czerwca 1999 r.
Jan Paweł II
Kościół uświęcony krwią świętych Piotra i Pawła
Jubileusz diecezji rzymskiej, 28 maja 2000 r.
Jan Paweł II
Wiara Apostołów naszą wiarą
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2000 r.
Jan Paweł II
Uroczystość świętych Piotra i Pawła
Anioł Pański, 29 czerwca 2000 r.
Jan Paweł II
Wiarę zachować i przekazać innym
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2001 r.
Jan Paweł II
Uroczystość patronów Rzymu
Anioł Pański, 29 czerwca 2001 r.
Jan Paweł II
Idźmy drogą nawrócenia i miłości
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2002 r.
Jan Paweł II
Patronowie Rzymu
Anioł Pański, 29 czerwca 2002 r.
Jan Paweł II
Służmy jedności uczniów Chrystusa
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2003 r.
Jan Paweł II
Radość Kościoła
Anioł Pański, 29 czerwca 2003 r.
Jan Paweł II
Wielki dar i wielka odpowiedzialność
Homilia podczas liturgii słowa na placu św. Piotra
21 października 2003 r.
Jan Paweł II
Modlitwa i nawrócenie warunkiem jedności
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2004 r.
Jan Paweł II
Symbol pojednania
Anioł Pański, 29 czerwca 2004 r.
Jan Paweł II
Kościół Chrystusa potrzebuje posługi biskupa Rzymu
Audiencja generalna, 30 czerwca 2004 r.
 
Benedykt XVI
Wyznajemy wiarę w Kościół Jezusa Chrystusa
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2005 r.
Benedykt XVI
Prymat w służbie jedności
Anioł Pański, 29 czerwca 2005 r.
Benedykt XVI
Piotr - apostoł
Audiencja generalna, 17 maja 2006 r.
Benedykt XVI
Piotr - Rybak
Audiencja generalna, 24 maja 2006 r.
Benedykt XVI
Piotr - skała, na której Chrystus zbudował Kościół
Audiencja generalna, 7 czerwca 2006 r.
Benedykt XVI
Chrystus umacnia wiarę Piotra
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2006 r.
Benedykt XVI
Złożyli najwyższe świadectwo wiary
Anioł Pański, 29 czerwca 2006 r.
Benedykt XVI
Paweł - portret człowieka i apostoła
Audiencja generalna, 25 października 2006 r.
Benedykt XVI
Paweł - centralne miejsce Jezusa Chrystusa
Audiencja generalna, 8 listopada 2006 r.
Benedykt XVI
Paweł - Duch Święty w naszych sercach
Audiencja generalna, 15 listopada 2006 r.
Benedykt XVI
Paweł - życie w Kościele
Audiencja generalna, 22 listopada 2006 r.
Benedykt XVI
Piotra i Pawła uważano
za założycieli Kościoła w Rzymie
Homilia w czasie I Nieszporów uroczystości
świętych Piotra i Pawła w bazylice św. Pawła za Murami
28 czerwca 2007 r.
Benedykt XVI
Wiara Kościoła opiera się na wyznaniu Piotra
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2007 r.
Benedykt XVI
Rok św. Pawła
Anioł Pański, 29 czerwca 2007 r.
Benedykt XVI
Pasterze muszą być "przykładami dla stada"
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2009 r.
Benedykt XVI
Piotr i Paweł: nasi ojcowie i prawdziwi pasterze
Anioł Pański, 29 czerwca 2009 r.
Benedykt XVI
Kościół jest zaczynem odnowy
Homilia w czasie I Nieszporów uroczystości
świętych Piotra i Pawła w bazylice św. Pawła za Murami
28 czerwca 2010 r.
Benedykt XVI
Kościół musi być wolny od więzów materialnych,
od zła duchowego i moralnego
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2010 r.
Benedykt XVI
Patroni Rzymu
Anioł Pański, 29 czerwca 2010 r.
Benedykt XVI
Już nie słudzy, ale przyjaciele
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2011 r.
Benedykt XVI
Dziękuję Panu za powołanie kapłańskie
i powierzenie mi posługi Piotrowej
Anioł Pański, 29 czerwca 2011 r.
Benedykt XVI
Piotr ufa Bogu
Audiencja generalna, 9 maja 2012 r.
Benedykt XVI
Modlitwa wyzwala
Audiencja generalna, 16 maja 2012 r.
Benedykt XVI
Chrześcijaństwo jest religią ufności
Audiencja generalna, 23 maja 2012 r.
Benedykt XVI
Bóg pociesza w strapieniu
Audiencja generalna, 30 maja 2012 r.
Benedykt XVI
Bóg działa w słabości
Audiencja generalna, 13 czerwca 2012 r.
Benedykt XVI
Modlitwa sprawia, że ludzie potrafią kochać
Audiencja generalna, 20 czerwca 2012 r.
Benedykt XVI
Droga życia chrześcijańskiego
Audiencja generalna, 27 czerwca 2012 r.
Benedykt XVI
Dramat i siła papiestwa
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2012 r.
Benedykt XVI
Męczeństwo jest znakiem jedności Kościoła
Anioł Pański, 29 czerwca 2012 r.

Święci Piotr i Paweł

ks. Józef Kozyra
Spotkania Pawła z Piotrem
wiara.pl
Święci Piotr i Paweł
ks. Maciej Szczepaniak
Rzym świętych Piotra i Pawła
Leszek Śliwa
Św. Piotr i św. Paweł
Leszek Śliwa
Zapowiedź cudu
Leszek Śliwa
Jedność katolików
Leszek Śliwa
W obliczu męczeństwa
KAI
Pływające procesje św. Piotra i św. Pawła

Święty Piotr Apostoł

abp Wacław Depo
Kościół zbudowany na opoce
Szymon Kiera
Piotr jest tutaj
Augustyn Pelanowski OSPPE
Panowanie nad rekinami
ks. Ksawery Sokołowski
Prymat św. Piotra
Andre Seve
Papizm i antypapizm
ks. Janusz Gorczyca
Pierwszeństwo w miłości
Żywoty Świętych Pańskich (1937 r.)
Żywot świętego Piotra, księcia apostołów
ks. Władysław Hozakowski
Święty Piotr, książę apostołów
Leszek Śliwa
Wręczenie kluczy św. Piotrowi
Leszek Śliwa
Apostołowie i artyści

Święty Paweł Apostoł
Rok św. Pawła

Benedykt XVI
Słuchajmy św. Pawła i uczmy się od niego
Homilia w czasie I Nieszporów uroczystości
świętych Piotra i Pawła w bazylice św. Pawła za Murami
28 czerwca 2008 r. - inauguracja Roku św. Pawła Apostoła
Benedykt XVI
Misja apostołów Piotra i Pawła
Homilia w uroczystość świętych Piotra i Pawła
29 czerwca 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł i św. Piotr - misja i jedność
Anioł Pański, 29 czerwca 2008 r.
Benedykt XVI
Apostoł Paweł - nauczyciel ludzi naszych czasów
Audiencja generalna, 2 lipca 2008 r.
Benedykt XVI
Życie św. Pawła
Audiencja generalna, 27 sierpnia 2008 r.
Benedykt XVI
Nawrócenie św. Pawła
Audiencja generalna, 3 września 2008 r.
Benedykt XVI
Misja św. Pawła wśród narodów
Audiencja generalna, 10 września 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł poznaje ziemskie życie Jezusa
Audiencja generalna, 24 września 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a Prawo Mojżeszowe
Audiencja generalna, 1 października 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł wobec tajemnicy Chrystusa
Audiencja generalna, 8 października 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł pierwszym teologiem
Audiencja generalna, 15 października 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a Jezus Chrystus jako "Pan"
Audiencja generalna, 22 października 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a Jezus ukrzyżowany
Audiencja generalna, 29 października 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a Jezus zmartwychwstały
Audiencja generalna, 5 listopada 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a rzeczy ostateczne
Audiencja generalna, 12 listopada 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a nasze przemienienie w Chrystusie
Audiencja generalna, 19 listopada 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a wiara działająca poprzez miłość
Audiencja generalna, 26 listopada 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a nauka o grzechu pierworodnym
Audiencja generalna, 3 grudnia 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a sakramenty
Audiencja generalna, 10 grudnia 2008 r.
Benedykt XVI
Wydarzenia minionego roku
wskazują drogę ku przyszłości
Przemówienie do Kurii Rzymskiej, 22 grudnia 2008 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a kult sprawowany przez chrześcijan
Audiencja generalna, 7 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Św. Paweł a Kościół Chrystusowy
Audiencja generalna, 14 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Wewnętrzna przemiana doprowadzi nas do jedności
Audiencja generalna, 21 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Nasze modlitwy o jedność
potwierdzajmy gestami pojednania
Homilia na zakończenie Tygodnia Modlitw
o Jedność Chrześcijan w bazylice św. Pawła za Murami
25 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Listy pasterskie św. Pawła
Audiencja generalna, 28 stycznia 2009 r.
Benedykt XVI
Spuścizna św. Pawła
Audiencja generalna, 4 lutego 2009 r.
Benedykt XVI
Paweł pragnie, żeby wiara chrześcijan była "dojrzała"
Homilia w czasie I Nieszporów uroczystości
świętych Piotra i Pawła w bazylice św. Pawła za Murami
28 czerwca 2009 r. - zakończenie Roku św. Pawła
 
ks. Waldemar Turek
Śladami Apostoła Narodów (format Real Audio)

Tars - W mieście rodzinnym św. Pawła (1)
Tars - W mieście rodzinnym św. Pawła (2)
Dzieciństwo św. Pawła (1)
Dzieciństwo św. Pawła (2)
Paweł po raz pierwszy w Jerozolimie (1)
Paweł po raz pierwszy w Jerozolimie (2)
Paweł w szkole Gamaliela (1)
Paweł w szkole Gamaliela (2)
Szaweł prześladowcą Kościoła (1)
Szaweł prześladowcą Kościoła (2)
Szaweł w drodze do Damaszku (cz.1)
Szaweł w drodze do Damaszku (cz.2)
Spotkanie z Ananiaszem (cz.1)
Spotkanie z Ananiaszem (cz.2)
Spotkanie z Ananiaszem (cz.3)
Paweł i jego długie milczenie (1)
Paweł i jego długie milczenie (2)
Pomoc Barnaby udzielona Pawłowi (1)
Pomoc Barnaby udzielona Pawłowi (2)
Antiochia Syryjska (1)
Antiochia Syryjska (2)
Św. Paweł w Antiochii Syryjskiej (1)
Św. Paweł w Antiochii Syryjskiej (2)
Wyprawa na Cypr (1)
Wyprawa na Cypr (2)
Wydarzenie na Cyprze (1)
Wydarzenie na Cyprze (2)
Przejście przez Perge i rozstanie z Markiem (1)
Przejście przez Perge i rozstanie z Markiem (2)
Działalność w Antiochii Pizydyjskiej (1)
Działalność w Antiochii Pizydyjskiej (2)
Działalność w Ikonium (1)
Działalność w Ikonium (2)
Działalność w Listrze (1)
Działalność w Listrze (2)
Zakończenie pierwszej podróży misyjnej (1)
Zakończenie pierwszej podróży misyjnej (2)
Sobór Jerozolimski (1)
Sobór Jerozolimski (2)
Początek drugiej podróży misyjnej (1)
Początek drugiej podróży misyjnej (2)
Pobyt w Tesalonice (1)
Pobyt w Tesalonice (2)
Paweł w Atenach (1)
Paweł w Atenach (2)
Mowa na Areopagu (1)
Mowa na Areopagu (2)
Pobyt w Koryncie i Pierwszy List do Tesaloniczan (1)
Pobyt w Koryncie i Pierwszy List do Tesaloniczan (2)
Początki działalności w Efezie (1)
Początki działalności w Efezie (2)
Działalność w Efezie i wystąpienie Demetriusza (1)
Działalność w Efezie i wystąpienie Demetriusza (2)
List do Galatów (1)
List do Galatów (2)
Pożegnanie z przełożonymi wspólnoty Efezu (1)
Pożegnanie z przełożonymi wspólnoty Efezu (2)
Przesłuchanie św. Pawła przez Sanhedryn (1)
Przesłuchanie św. Pawła przez Sanhedryn (2)
Proces Pawła przed namiestnikiem rzymskim Feliksem (1)
Feliks, Ananiasz i proces Pawła (2)
ks. Grzegorz Domański
Rok św. Pawła
niedziela.pl
Rok świętego Pawła (serwis internetowy)
Adam Broż
Św. Paweł i Tre Fontane
ks. Tomasz Jaklewicz
Ogień św. Pawła
wiara.pl
Grób św. Pawła odnaleziony
ks. prof. Waldemar Chrostowski
Trzynasty Apostoł
Kajetan Rajski
Św. Paweł to był ktoś!
Paweł Malak, Jarosław Nogala
Podróże św. Pawła (format flash)
Żywoty Świętych Pańskich (1937 r.)
Żywot świętego Pawła, apostoła narodów
ks. Władysław Hozakowski
Święty Paweł, apostół narodów

Przeczytaj

 
Nowy Testament. Listy Apostolskie

Nowy Testament w częściach. Listy Apostolskie. Mały poręczny format.
 
Listy Apostolskie cz. I

Kontynuacja kieszonkowego wydania Pisma Świętego Nowego Testamentu w przekładzie z języka greckiego opracowanym przez bp. Kazimierza Romaniuka. Zawiera Listy św. Pawła do: Rzymian, Koryntian i Galatów. Św. Paweł udziela cennych rad i pouczeń wyznawcom Chrystusa, zatroskany o ich wiarę i zbawienie, przedstawia im także i objaśnia prawdy nauki chrześcijańskiej.
św. Paweł
Listy

Najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem. Niech lektura tych listów służy nam wszystkim w rozwoju wiary, nadziei i miłości.
św. Paweł
Listy Świętego Pawła. Przekład z języka greckiego

Wydanie z okazji Roku św. Pawła w poręcznym dla czytelników formacie i atrakcyjnej szacie graficznej - ma służyć przybliżaniu nauczania świętego Pawła i wiedzy o wczesnym chrześcijaństwie. Teksty publikowane na podstawie Biblii Poznańskiej.
Benedykt XVI
Apostołowie

W tym niezwykłym albumie Ojciec Święty Benedykt XVI krok po kroku kreśli jasnym, głębokim i tchnącym świeżością językiem drogi życia Apostołów, w tym ich przemiany duchowe. Słowa papieskie poświęcone najbliższym towarzyszom Chrystusa uzupełniono elementami artystycznymi, reprodukcjami obrazów, które powstały w pracowniach największych mistrzów.
Benedykt XVI
Paweł i pierwsi świadkowie Chrystusa

Rok św. Pawła na nowo rozbudził zainteresowanie tą wielką, fundamentalną postacią Kościoła. Paweł wspaniale interpretował dzieło Chrystusa, poniósł je w świat, a my z kolei jesteśmy kontynuatorami jego nauk, które trwają niezmienione od wieków i wskazują drogę coraz to nowemu pokoleniu chrześcijan.
Benedykt XVI
Paweł. Apostoł Narodów

Książka jest zbiorem wypowiedzi papieża Benedykta XVI na temat Apostoła Narodów i stanowi cenny przewodnik po Roku Świętego Pawła. Zawiera przemówienie zapowiadające Rok Świętego Pawła, a także teksty charakteryzujące jego osobę i syntezę nauczania.
Pierre Gibert
Święty Piotr. Apostoł i towarzysz

W niniejszej książce święty Piotr ukazany jest jako Apostoł wyróżniony spośród innych uczniów Jezusa, ale też jako zwykły rybak, który zdecydował się "łowić ludzi".
kard. Angelo Comastri
Ty jesteś Piotr. Autobiografia pierwszego papieża

To niezwykła książka, w której archiprezbiter Bazyliki św. Piotra, kardynał Angelo Comastri, posługując się żywym i barwnym językiem, pozwala św. Piotrowi opowiedzieć o swoim życiu. Odwołuje się przy tym do świadectw Ojców Kościoła i świętych.
Cipriani Settimio
Św. Piotr Apostoł

Piotr z Betsaidy, rybak z Galilei, po spotkaniu Jezusa z Nazaretu stał się najważniejszą postacią w literaturze i historii Nowego Testamentu. Jak można wyjaśnić fenomen Piotrowy w odniesieniu do innych ludzi otaczających Chrystusa? Podejmuje się tego Settimio Cipriani, jeden z najwybitniejszych współczesnych biblistów.
ks. Krzysztof Wons SDS
Ty wiesz, że Cię kocham
Rekolekcje ze św. Piotrem

Książka to propozycja przeżycia wyjątkowych rekolekcji ze św. Piotrem, najbardziej znanym uczniem Chrystusa. Autor odsłania przed nami nowe, dotąd nieznane, horyzonty historii Rybaka z Betsaidy.
ks. Krzysztof Wons SDS
Skała. Rekolekcje ze św. Piotrem

Autor zaprasza do przeżycia kolejnych wyjątkowych rekolekcji lectio divina ze św. Piotrem. Tym razem będziemy kroczyć za Piotrem, Apostołem głoszącym Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie zmartwychwstałym.
ks. Stanisław Hałas
Pierwszy List Św. Piotra. Nowy Komentarz Biblijny

Prezentowane opracowanie jest pierwszym w języku polskim tak obszernym komentarzem do Pierwszego Listu św. Piotra. Autor poświęcił wiele uwagi budowie literackiej Listu, rodzajowi literackiemu, podobieństwu do innych pism, walorom literackim oraz kanoniczności.
Penna Romano
Św. Paweł z Tarsu

Książka ta została napisana zarówno dla tego, kto interesuje się choćby w minimalnym stopniu chrześcijaństwem, jak i dla tego, kto ma żywą wiarę w Jezusa Chrystusa i poszukuje prostych i niezbywalnych elementów własnej tożsamości chrześcijańskiej. Powinna ona pomóc tym pierwszym w stworzeniu sobie "idei chrześcijaństwa".
ks. Bogusław Nadolski
Św. Paweł - wielki Apostoł

Urodzony 2 tysiące lat temu w Tarsie św. Paweł, głosił Ewangelię bez kompromisu. Odwiedził najważniejsze ośrodki kulturowe ówczesnej Europy, pozostawił Pisma, bez których trudno sobie wyobrazić treści chrześcijaństwa.
Settimio Cipriani
Św. Paweł. Duchowe nauczanie

Książka, którą oddajemy do rąk polskiego czytelnika, jest napisana z wrażliwością duszpasterza i biegłością uczonego. Jej język jest prosty i zrozumiały dla każdego czytelnika, a zarazem precyzyjnie formułujący poszczególne aspekty myśli św. Pawła wydobywając przede wszystkim jej przesłanie duchowe. Jest ona przewodnikiem, dzięki któremu czytelnik może zanurzyć się w głównych wątkach duchowości życia chrześcijańskiego.
Remigiusz Recław SJ
Św. Paweł. Ewangelizator do naśladowania

O św. Pawle wiemy coraz więcej. Często jednak ta wiedza nie przekłada się na praktykę naszego życia. Niniejsza książka pomoże nam zaprzyjaźnić się ze św. Pawłem. Niech jego doświadczenie ewangelizacji stanie się dla nas konkretną pomocą.
Ojciec Pio
Święty Paweł - wzór chrześcijanina

Ojciec Pio nie był zwykłym czytelnikiem św. Pawła. Pełen podziwu dla Apostoła Narodów, dostrzegał w jego tekstach wspaniały pokarm duchowy. Listy Ojca Pio pełne są nawiązań do listów św. Pawła. Zasadnicze motywy teologii Pawłowej są fundamentem rozwijanych w nich refleksji. Ponadto są punktem odniesienia, służą rozwiązywaniu trudnych przypadków i ocenianiu poszczególnych sumień.
bł. Jakub Alberione
Paweł Apostoł. Natchnienie i wzór

Błogosławiony Jakub Alberione, zafascynowany postacią św. Pawła, zaproponował Kościołowi swoich czasów nowy sposób bycia apostołem i nowe formy ewangelizacji. Zachwyt bł. Alberionego osobowością św. Pawła wypływa z połączenia miłości do Chrystusa z miłością do misji apostolskiej.
praca zbiorowa
Paweł. Święty i Apostoł

Książeczka zawiera wybór fragmentów pism lub wypowiedzi św. Pawła, które świetnie przybliżają jego duchową sylwetkę. Apostoł jest tu przedstawiony jako prześladowca chrześcijan, zdobyty przez Chrystusa, nowy człowiek, podejmujący ciągłe zmaganie, niosący nadzieję, zawsze radosny, herold Ewangelii.
Jacques Guillet
Święty Paweł. Apostoł narodów

Czy naprawdę znamy Pawła, Apostoła podróżnika, jedną z największych postaci chrześcijaństwa? Misjonarza, który według przekazu Dziejów Apostolskich wyruszył na spotkanie rodzących się wspólnot chrześcijańskich? Uczonego w Piśmie i apologetę, który w swych listach nawoływał do jedności i do wiary w Chrystusa?
Charles Andre Bernard
Święty Paweł - mistyk i Apostoł

Mistrzowsko poprowadzona refleksja nad mistycznym życiem Apostoła narodów, obejmującym zarówno głębokie przeżycia duchowe, jak i niezwykle intensywną działalność apostolską. Precyzyjny, dogłębny, wymagający styl wypowiedzi wyróżnia tę książkę spośród innych poświęconych duchowości apostolskiej św. Pawła.
Joachim Gnilka
Paweł z Tarsu. Apostoł i świadek

Myślą przewodnią tej książki o życiu i działalności św. Pawła jest próba ukazania wzajemnych relacji pomiędzy dostępnymi nam szczegółami biograficznymi i historycznymi śladami Apostoła z jednej strony - a jego przesłaniem i teologią z drugiej.
Bruno Maggioni
Paweł. Apostoł Chrystusa i sługa Ewangelii

Choć Paweł ma za sobą długą tradycję starotestamentalną, to jednak rozpoznaje oblicze Boga w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Tutaj odkrywa rysy nowości, która go zaskakuje, fascynuje i zmienia mu życie.
Beata Kołodziej
Święty Piotr Apostoł

Jeden z najbliższych uczniów Jezusa i pierwotnego Kościoła. Był rybakiem - podobnie jak jego brat, Andrzej. Po zesłaniu Ducha Św. odważnie nauczał tłumy w Jerozolimie i Rzymie.
ks. Piotr Łabuda
Święty Paweł. Trzynasty apostoł

Niniejsza książeczka przybliża dzieciom postać Szawła, uczy je otwartości na Jezusa, przyjęcia Jego miłości oraz przebaczeniA.

Ostatnia aktualizacja: 31.05.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
św. Benedykty, dziewicy (+ III w.); św. Kasjusza, biskupa Nami (+ 558); św. Marii (+ I w.); św. Syrusa, biskupa Genui (+ ok. 330)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG