Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
et in sæcula sæculórum. Amen.
Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.
1 En acétum, fel, arúndo,
sputa, clavi, láncea;
mite corpus perforátur,
sanguis, unda prófluit;
terra, pontus, astra, mundus
quo lavántur flúmine!
2 Crux fidélis, inter omnes
arbor una nóbilis!
Nulla talem silva profert
flore, fronde, gérmine.
Dulce lignum, dulci clavo
dulce pondus sústinens!
3 Flecte ramos, arbor alta,
tensa laxa víscera,
et rigor lentéscat ille
quem dedit natívitas,
ut supérni membra regis
miti tendas stípite.
4 Sola digna tu fuísti
ferre sæcli prétium,
atque portum præparáre
nauta mundo náufrago,
quem sacer cruor perúnxit
fusus Agni córpore.
5 Æqua Patri Filióque,
ínclito Paráclito,
sempitérna sit beátæ
Trinitáti glória,
cuius alma nos redémit
atque servat grátia. Amen.
Ant. 1
Vide, Dómine, et consídera quóniam tríbulor; velóciter exáudi me.
Psalmus 79
Visita, Domine, vineam tuam
Veni, Domine Iesu (Ap 22, 20)
Qui pascis Israel, inténde, *
qui dedúcis velut ovem Ioseph.
Qui sedes super chérubim, effúlge *
coram Ephraim, Béniamin et Manásse.
Excita poténtiam tuam, et veni, *
ut salvos fácias nos.
Deus, convérte nos, *
illústra fáciem tuam, et salvi érimus.
Dómine Deus virtútum, *
quoúsque irascéris super oratiónem pópuli tui?
Cibásti nos pane lacrimárum, *
et potum dedísti nobis in lácrimis copióse.
Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris, *
et inimíci nostri subsannavérunt nos.
Deus virtútum, convérte nos, *
illústra fáciem tuam, et salvi érimus.
Víneam de Ægýpto transtulísti, *
eiecísti gentes, et plantásti eam.
Purgásti locura in conspéctu eius, *
plantásti radíces eius, et implévit terram.
Opérti sunt montes umbra eius, *
et ramis eius cedri Dei;
exténdit pálmites suos usque ad mare, *
et usque ad Flumen propágines suas.
Ut quid destruxísti macériam eius, *
et vindémiant eam omnes qui prætergrediúntur viam?
Exterminávit eam aper de silva, *
et singuláris ferus depástus est eam.
Deus virtútum, convértere; *
réspice de cælo et vide, et vísita víneam istam.
Et prótege eam quam plantávit déxtera tua, *
et super fílium hóminis quem confirmásti tibi.
Incénsa est igni et sufíóssa; *
ab increpatióne vultus tui períbunt.
Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ, *
super fílium hóminis quem confirmásti tibi.
Et non discedémus a te, vivificábis nos, *
et nomen tuum invocábimus.
Dómine Deus virtútum, convérte nos, *
et illústra fáciem tuam, et salvi érimus.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Vide, Dómine, et consídera quóniam tríbulor; velóciter exáudi me.
Ant. 2
Ecce Deus salvátor meus; fiduciáliter agam, et non timébo.
Canticum (Is 12, 1-6)
Populi redempti exsultatio
Si quis sitit, veniat ad me et bibat (Io 7, 37)
Confitébor tibi, Dómine, quóniam irátus es mihi; *
convérsus est furor tuus, et consolátus es me.
Ecce Deus salvátor meus, *
fiduciáliter agam et non timébo,
quia fortitúdo mea et laus mea Dóminus, *
et factus est mihi in salútem.
Hauriétis aquas in gáudio *
de fóntibus Salvatóris;
et dicétis in die illa: "Confitémini Dómino *
et invocáte nomen eius,
notas fácite in pópulis adinventiónes eius; *
mementóte quóniam excélsum est nomen eius.
Cantáte Dómino, quóniam magnífice fecit, *
annuntiáte hoc in univérsa terra;
exsúlta et lauda, habitátio Sion, *
quia magnus in médio tui Sanctus Israel".
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Ecce Deus salvátor meus; fiduciáliter agam, et non timébo.
Ant. 3
Cibávit nos Dóminus ex ádipe fruménti, et de petra melle saturávit nos.
Psalmus 80
Sollemnis renovatio fderis
Videte, ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis (Hebr 3, 12)
Exsultáte Deo adiutóri nostro, *
iubiláte Deo Iacob.
Súmite psalmum et date týmpanum, *
psaltérium iucúndum cum cíthara.
Bucináte in neoménia tuba, *
in die plenæ lunæ, in sollemnitáte nostra.
Quia præcéptum in Israel est, *
et iudícium Deo Iacob.
Testimónium in Ioseph pósuit illud,
cum exíret de terra Ægýpti; *
sermónem quem non nóveram, audívi.
Divérti ab onéribus dorsum eius, *
manus eius a cóphino recessérunt.
In tribulatióne invocásti me et liberávi te,
exaudívi te in abscóndito tempestátis, *
probávi te apud aquam Meríba.
Audi, pópulus meus, et contestábor te, *
Israel, útinam áudias me.
Non erit in te deus aliénus *
neque adorábis deum extráneum.
Ego enim sum Dóminus Deus tuus,
qui edúxi te de terra Ægýpti; *
diláta os tuum, et implébo illud.
Et non audívit pópulus meus vocem meam, *
et Israel non inténdit mihi.
Et dimísi eos secúndum durítiam cordis eórum, *
ibunt in adinventiónibus suis.
Si pópulus meus audísset me, *
Israel si in viis meis ambulásset,
in brevi inimícos eórum humiliássem, *
et super tribulántes eos misíssem manum meam.
Inimíci Dómini blandiréntur ei, *
et esset sors eórum in sæcula;
et cibárem eos ex ádipe fruménti, *
et de petra melle saturárem eos.
Glória Patri, et Fílio, *
et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc et semper, *
et in sæcula sæculórum. Amen.
Ant.
Cibávit nos Dóminus ex ádipe fruménti, et de petra melle saturávit nos.