Psalm 141, 1-9
Modlitwa w niebezpieczeństwie
Modlitwa w niebezpieczeństwie
I wzniósł się dym kadzideł, jako modlitwy świętych, z ręki anioła przed Bogiem (Ap 8, 4)
Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi z pomocą, *
usłysz mój głos, gdy wołam do Ciebie.
Niech moja modlitwa wznosi się przed Tobą jak kadzidło, *
a podniesione me ręce jak ofiara wieczorna.
Postaw, Panie, straż przy moich ustach *
i wartę przy bramie warg moich.
Nie skłaniaj mego serca do złego słowa, *
do popełniania niegodziwych czynów,
Bym nigdy z ludźmi, którzy nieprawość czynią, *
nie jadał ich potraw wybornych.
Łaską jest dla mnie chłosta z rąk sprawiedliwego, †
olejek występnego niech nigdy nie zdobi mej głowy, *
zawsze moja modlitwa sprzeciwia się ich złości.
A kiedy ich sędziowie popadli w moc Bożą, *
zrozumieli, jak łagodne były moje słowa.
Jak grudy rozoranej ziemi, *
tak będą rozrzucone ich kości nad Otchłanią.
Do Ciebie bowiem, Panie, zwracam moje oczy, *
do Ciebie się uciekam, nie gub mojej duszy.
Strzeż mnie od sidła, które zastawili na mnie, *
i od pułapek złoczyńców.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
| Tekst: | Ps 141, 1-9 |
| Tytuł: | Modlitwa w niebezpieczeństwie |
| Incipit: | Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi z pomocą | Strony: | LG tom I, wydanie I (Pallottinum 1982), s. 589 LG tom I, wydanie II (Pallottinum 2006), s. 589 LG tom II (Pallottinum 1984), s. 839 LG tom III (Pallottinum 1987), s. 560 LG tom IV (Pallottinum 1988), s. 516 LG tom dodatkowy (tzw. wakacyjny; Pallottinum 2002), s. 572 LG, wydanie skrócone (Pallottinum 1991), s. 718 |