W Arras, w północnej Francji - św. Wedasta, nazywanego gdzieniegdzie Gastonem. Miał brać udział w nawróceniu Klodwiga, króla Franków. Był potem biskupem, który kierował chrystianizacją okolic Cambrai i Arras. Zmarł w roku 540.

W opactwie Elno, w północnej Francji - św. Amanda. Pochodził z Gaskonii. Zrazu był mnichem. Potem przez 15 lat żył w ścisłym odosobnieniu. Po podróży do Rzymu odczuł wezwanie do pracy apostolskiej, a w roku 629 otrzymał sakrę, zostając biskupem ad praedicandum. Ewangelizował okolice Gandawy i Antwerpii. Następnie osiadł w Maastricht. Po jakimś czasie raz jeszcze podjął wędrówki misyjne. Założył też kilka opactw. Pod koniec życia osiadł w jednym z nich. Zmarł w roku 679 lub 676. Flandria uznała go za swego patrona, ale jego kult rozprzestrzenił się także na inne kraje, w tym również na Śląsk.

oraz:

św. Guaryna, biskupa (+ 1158)