WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

18 lipca
Święty Szymon z Lipnicy, prezbiter

Zobacz także:

Święty Szymon z Lipnicy
Szymon urodził się około 1438-1440 r. w Lipnicy. Znane są nam imiona jego rodziców: Grzegorz i Anna. Nie znamy natomiast ich nazwisk. Ojciec był piekarzem. Fakt wysłania Szymona na studia uniwersyteckie wskazywałby na pewną zamożność rodziców, gdyż to suponuje także ukończenie szkół niższych. Jednak zamożność ta była względna, skoro w 1454 r. Szymon wpłacił do kasy Akademii Krakowskiej zaledwie 1 grosz, a więc zaledwie jedną czwartą już i tak skromnej rocznej opłaty. Zapisał się na wydział nauk wyzwolonych (artium). Był to wydział wstępny i najliczniej obstawiony, gdyż dawał przygotowanie do trzech wydziałów pozostałych i udzielał najogólniejszych wiadomości z zakresu siedmiu nauk wyzwolonych. Akademię Krakowską Szymon ukończył w roku 1457 tytułem bakałarza.
W tym samym roku wstąpił wraz z dziesięcioma swoimi kolegami akademickimi do bernardynów, których cztery lata wcześniej sprowadził do Polski i założył ich pierwszy klasztor w Krakowie św. Jan Kapistran. Niewykluczone, że Szymon widział go i słuchał osobiście, kiedy Jan przez osiem miesięcy przebywał w Krakowie na zaproszenie króla Kazimierza Jagiellończyka. Po roku nowicjatu Szymon złożył śluby zakonne (1458). W Krakowie odbywał swoje studia teologiczne i po roku 1460 otrzymał święcenia kapłańskie.
Szymon musiał wyróżniać się cnotą, wiedzą i powagą, skoro już w roku 1465 - w kilka lat po święceniach - został wybrany gwardianem konwentu w Tarnowie. Z tego powodu wziął udział w kapitule prowincji w Krakowie. W dwa lata później pełnił w Krakowie urząd kaznodziei. Urząd ten w zakonie franciszkańskim był zawsze w wysokim poważaniu. Wybierano na to stanowisko wyjątkowo zdolnych zakonników. Według relacji, jakie nam pozostawiły źródła, Szymon był nie tylko kaznodzieją z urzędu, ale przede wszystkim z powołania. Obowiązek ten miał sprawować przez kilkanaście lat, bo aż do śmierci (1467-1482). Szymon był nie tylko kaznodzieją zakonnym, ale przede wszystkim katedralnym. Dotąd ten zaszczytny i odpowiedzialny urząd pełnili wyłącznie dominikanie i profesorowie teologii Akademii Krakowskiej. Szymon był pierwszym, który przełamał tę tradycję jako bernardyn. Kazania w katedrze wygłaszano do elity umysłowej Krakowa w języku łacińskim. To dowodzi, że Szymon doskonale opanował ten język.

Święty Szymon z Lipnicy O wielkiej powadze, jaką się cieszył Szymon wśród swoich współbraci, świadczy i to, że został wybrany wraz z kilkunastoma innymi bernardynami delegatem prowincji polskiej, aby uczestniczył w uroczystościach przeniesienia relikwii św. Bernardyna do nowego kościoła wystawionego ku jego czci w Akwilei (1472).
W roku 1474 został wybrany na kapitule prowincji dyskretem, czyli delegatem na kapitułę generalną do Pawii. Wyruszył na nią wraz z ówczesnym prowincjałem Chryzostomem z Ponieca i gwardianem z Krakowa, Marianem z Jeziorka. Przez pewien czas Szymon pełnił także funkcję komisarza prowincjała i w jego imieniu wizytował niektóre konwenty prowincji. Poważnym wydarzeniem w jego życiu była pielgrzymka do Ziemi Świętej (1478/1479). Odbył ją korzystając z okazji, że był uczestnikiem kapituły generalnej w Pawii. Stamtąd udał się do ziemi Chrystusa Pana.
W zakonie odznaczał się surowością życia, nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej. Umarł posługując chorym podczas zarazy w Krakowie 18 lipca 1482 r. Pogrzeb odbył się w tym samym dniu w godzinach wieczornych. Ciało pochowano w kościele klasztornym pod wielkim ołtarzem, umieszczając je wraz ze szczątkami Tymoteusza i Bernardyna, zmarłych w opinii świętości. W 1488 r. bł. Władysław z Gielniowa, sprawujący wówczas funkcję prowincjała, na podstawie specjalnego breve papieża Innocentego VIII dokonał przeniesienia relikwii Szymona do osobnej kaplicy kościoła, co było wówczas uważane za formalną beatyfikację. Odtąd bowiem można było słudze Bożemu oddawać cześć publiczną. Grobowiec Szymona nawiedzali liczni pielgrzymi, a nagromadzone wota były dowodem jego skutecznego orędownictwa. Zaraz po jego śmierci miało miejsce aż 377 cudownych uzdrowień i łask. Długie zabiegi o formalną beatyfikację doszły do skutku. 24 lutego 1685 roku bł. Innocenty XI ogłosił dekret beatyfikacyjny. Dnia 3 czerwca 2007 r. papież Benedykt XVI kanonizował Szymona z Lipnicy.

W ikonografii św. Szymon przedstawiany jest jako głoszący kazanie.


Więcej informacji:

Kliknij tutaj - książka w księgarni Gloria24.pl
Kliknij tutaj - książka w księgarni tolle.pl
Kliknij tutaj - płyta CD Audio / MP3, audiobook
Kliknij tutaj - strona w Internecie

Parafia św. Andrzeja w Lipnicy Murowanej
Życiorys św. Szymona z Lipnicy
Czesław Gniecki OFM
Szymon z Lipnicy wśród świętych
franciszkanie.pl
Św. Szymon z Lipnicy
Bernardyni
Św. Szymon z Lipnicy
Bernardyni w Krakowie
Św. Szymon z Lipnicy
o. Wiesław Franciszek Murawiec OFM
Św. Szymon z Lipnicy
Dominik Filipek
Droga do świętości Szymona z Lipnicy
Polonia Christiana
Św. Szymon z Lipnicy
Marcin Jakimowicz
Świeżo malowany święty
Żywoty Świętych Pańskich (1937 r.)
Żywot bł. Szymona z Lipnicy
 
Ewa Stadtmüller
Święci Krakowa

Jest to pisana wierszem opowieść o dziesięciu wybitnych Polakach, którzy w sposób szczególny upodobali sobie Kraków. Najmłodsi czytelnicy poznają historię św. Stanisława, św. Kingi, św. Jacka, św. Jadwigi Królowej, św. Jana Kantego, św. Kazimierza Królewicza, św. Alberta Chmielowskiego, św. Faustyny, św. Józefa Sebastiana Pelczara oraz św. Szymona z Lipnicy.
Elżbieta Ruman
Dotyk nieba. Współczesne cuda
za wstawiennictwem świętych

Każdego dnia niebo, wsłuchawszy się w ludzkie prośby i modlitwy, może wkroczyć w nasze życie i cudownie je odmienić. Nasi polscy błogosławieni i święci, których tak wielu wydała Polska na przestrzeni wieków, z miłością przychodzą ku nam wchodząc w naszą codzienność, nasze troski i nieszczęścia, niosąc ludziom tę niebiańską, cudowną pomoc i ukojenie. Zaświadczą o tym na przykład mieszkańcy niewielkiej Lipnicy, skąd wywodził się św. Szymon, nasz XV-wieczny święty, zaświadczy rodzina państwa Gawlików z Wilamowic, wdzięczna za pomoc św. arcybiskupowi Józefowi Bilczewskiemu, zaświadczą również małżeństwa i rodziny, które modliły się o wstawiennictwo do naszego wielkiego rodaka, Jana Pawła II.

Ostatnia aktualizacja: 30.06.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W starożytnym Durostorum, na miejscu którego powstała później bułgarska miejscowość Silistra - św. Emiliana, męczennika. Był najsłynniejszą z ofiar prześladowania za Juliana Odstępcy. Wspominali go dlatego Ambroży, Hieronim, Teodoret i inni.

W Segni, we Włoszech - św. Brunona, biskupa. Grzegorz VII konsekrował go na biskupa Segni i uczynił swoim powiernikiem. Jego rad zasięgali także następcy: Wiktor III, Urban II oraz Paschazy II. W roku 1102 wstąpił do opactwa na Monte Cassino, gdzie go też w pięć lat później obrano opatem, przy czym nie porzucił swych obowiązków biskupich. W roku 1106 przemierzył Francję, nawołując do krucjaty. Gdy później przeciwstawił się Paschazemu II, papież pozbawił go godności opackiej i kazał wrócić do diecezji. Zmarł tam w roku 1123. Jego rychły kult zaaprobował w roku 1183 Lucjusz III.

oraz:

św. Filastriusza, biskupa (+ ok. 397); św. Gaudenty, dziewicy i męczennicy w Kartaginie (+ 203); św. Maryny, dziewicy i męczennicy (+ III w.); św. Materna, biskupa (+ IV w.); świętych męczenników w Tivoli: Symforozy i jej siedmiu synów: Krescenta, Juliana, Nemezjusza, Prymitywa, Justyna, Stakteusza i Eugeniusza (+ pocz. II w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG