WERSJA PREMIUM:


Tu jesteś:




Menu:

Internetowa Liturgia Godzin

Wesprzyj rozwój serwisu

Czytelnia

26 czerwca
Błogosławiony Andrzej Jacek Longhin, biskup

Zobacz także:

Błogosławiony Andrzej Jacek Longhin
Jacek Bonawentura Longhin urodził się 23 listopada 1863 r. w Fiumicello di Campodarsego koło Padwy (Włochy) w ubogiej rodzinie chłopskiej. W 1879 r. wstąpił do kapucynów i przyjął imię Andrzej. Został wyświęcony na kapłana w czerwcu 1886 r. Przez 18 lat był kierownikiem duchowym i nauczycielem młodych zakonników w Udine, Padwie i Wenecji. W 1902 r. wybrano go na przełożonego weneckiej prowincji zakonu. Dwa lata później Pius X mianował go biskupem Treviso.
W swojej diecezji, którą kierował 32 lata, biskup Andrzej przeprowadził gruntowne reformy, kładł nacisk na katechizację, dbał o formację duchową kapłanów. Zawsze otwarty na bliźniego, zajmował stanowisko w kwestiach społecznych. Podczas I wojny światowej nie zgodził się na ewakuację kurii biskupiej, choć diecezja Treviso znalazła się na linii frontu. Aktywnie włączył się w odbudowę regionu ze zniszczeń wojennych. Otwarcie wypowiadał się również przeciwko rodzącemu się faszyzmowi. W 1928 r. został arcybiskupem tytularnym Patras i wizytatorem apostolskim w Padwie i Udine.
Zmarł 26 czerwca 1936 r. Beatyfikowany został 20 października 2002 r. przez św. Jana Pawła II.



Ostatnia aktualizacja: 31.05.2014


Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Trydencie - św. Wigiliusza, biskupa. Na stolicę trydencką wstąpił przed rokiem 385. Wybudował podobno 30 kościołów i wiele zdziałał dla nawrócenia pogan. Zmarł albo raczej męczeńską śmierć poniósł około roku 405. Gdzieniegdzie wspominany jest w dniu 31 stycznia.

W Poitou, we Francji - św. Maksencjusza, opata. Do Poitou ściągnęła go sława św. Hilarego. Około roku 500 obrano go opatem. Pod koniec życia schronił się w rekluzji, ale nadal kierował swymi duchownymi synami. Zmarł około roku 515. Św. Grzegorz z Tours pisze, że klasztor, w którym go pochowano, przybrał nazwę Cellula sancti Maxentii.

W Cambrai, w północnej Francji - błogosławionych Magdaleny Fontaine, Franciszki Lanel, Teresy Fantou oraz Joanny Gerard, męczenniczek. Były szarytkami, obsługującymi chorych w pobliskim Arras. Gdy wybuchła rewolucja, wiele z ich współsióstr udało się za granicę, w szczególności do krajów niemieckich, Polski i Szwajcarii. One same pozostały na miejscu i nadal spełniały swe samarytańskie posługi. W końcu zażądano przysięgi konstytucyjnej, mimo to pozostawiono je jeszcze w szpitalu, zarządzanym przez rządowego dyrektora. Aresztowano je w kwietniu 1794 r. W czerwcu zostały przewiezione do Cambrai i po krótkiej rozprawie skazane na śmierć. W więzieniu i w drodze na gilotynę podtrzymywały innych swym rozmodleniem i słowami otuchy. Benedykt XV beatyfikował je w roku 1920.

oraz:

św. Antelma, opata i biskupa (+ 1178); św. Dawida, pustelnika (+ ok. 540); św. Pelagiusza, męczennika (+ 925); świętych Salwiusza, biskupa, i Superiusza (+ VIII w.)

Wyślij do nas maila
STRONA GŁÓWNA
TEKSTY ILG | OWLG | LITURGIA HORARUM | KALENDARZ LITURGICZNY | DODATEK | INDEKSY | POMOC
CZYTELNIA

 Teksty Liturgii Godzin:
© Copyright by Konferencja Episkopatu Polski i Wydawnictwo Pallottinum

Opracowanie i edycja - © Copyright by ILG