Hej, w dzień narodzenia Syna jedynego
Ojca przedwiecznego,
Boga prawdziwego
wesoło śpiewajmy,
chwałę Bogu dajmy.
Hej, kolęda, kolęda!

Panna porodziła
Niebieskie Dzieciątko,
w żłobie położyła
małe Pacholątko.
Pasterze śpiewają,
na multankach grają.
Hej, kolęda, kolęda!

Kuba nieboraczek
nierychło przybieżał.
Spieszno, ni tak, ni siak,
wszystkiego odbieżał.
Panu nie miał co dać,
kazali mu śpiewać.
Hej, kolęda, kolęda!

Dobył tak wdzięcznego
głosu baraniego
aż się Józef stary
przestraszył na niego:
już uciekać myśli,
ale drudzy przyszli.
Hej, kolęda, kolęda!

I tak wszyscy społem
wokoło stanęli,
Panu maleńkiemu
wesoło krzyknęli:
Funda, funda, funda,
tota ritibunda.
Hej, kolęda, kolęda!